Της Σοφίας Χριστοφορίδου

“Και την ουρά του διαβόλου να σπείρεις στα Σέρρας… χρυσάφι θα φυτρώσει” λέει μια παροιμιώδης φράση για τον εύφορο κάμπο του Στρυμόνα. Το καλαμπόκι και το στάρι ήταν κάποτε ο “χρυσός” των Σερρών, “λευκόχρυσος” το ρύζι και το βαμβάκι, “χαλκός” τα καπνά.

Σήμερα η χρυσή εποχή των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων οδεύει προς το τέλος της. Οι αγρότες καλούνται να κάνουν το μεγάλο άλμα, χωρίς να έχουν το προστατευτικό δίχτυ των κοινοτικών ενισχύσεων. Η Ευρώπη “στρέφει την πλάτη της” στο βαμβάκι, στα δημητριακά και στον καπνό, καλλιέργειες που καλύπτουν χιλιάδες στρέμματα του κάμπου των Σερρών. Το μεγάλο ερώτημα για τους αγρότες -δηλαδή για έναν στους τέσσερις κατοίκους του νομού σύμφωνα με την απογραφή του 2001- είναι “και τώρα τι κάνουμε;”.

Το δημοσιογραφικό συγκρότημα “Μακεδονία” θέλησε να ρίξει το σπόρο του διαλόγου για αυτά τα ζητήματα, για αυτό και επέλεξε το θέμα “Οι προκλήσεις της νέας οικονομίας για τη γεωργία και την κτηνοτροφία” στην ημερίδα που πραγματοποίησε στις Σέρρες, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας “Δρόμοι της ανάπτυξης στη Βόρεια Ελλάδα”.

Το νέο οικονομικό περιβάλλον (βλέπε παγκοσμιοποίηση) φέρνει τα πάνω κάτω και στη γεωργία. Κάθε άνοδος ή πτώση στο χρηματιστήριο των τροφίμων επηρεάζει άμεσα πλέον τους αγρότες, ακόμη και σε ένα μικρό χωριό των Σερρών. Το είπε και ο πρόεδρος της Ένωσης Νέων Αγροτών, μιλώντας από το βήμα της ημερίδας: “Οι σερραίοι κτηνοτρόφοι περιμένουν να πάει καλά ο καιρός στην Ουκρανία και στο Καζακστάν, να γίνει άρση των εξαγωγικών δασμών τον Ιούλιο, ώστε με τις εισαγωγές να αποκλιμακωθούν οι τιμές στις πρώτες ύλες”.

Σε αυτό το σύνθετο σκηνικό, ήρθε να προστεθεί και η παγκόσμια διατροφική κρίση με το ρύζι. Μήπως αυτή είναι η απάντηση στο ερώτημα που τέθηκε παραπάνω; Οι Σέρρες εξάλλου ήταν μια περιοχή με παράδοση στη ρυζοκαλλιέργεια. Ωστόσο, σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, ποιος μπορεί να πει με βεβαιότητα στους αγρότες πόσο θα διαρκέσουν τα “χρηματιστηριακά παιχνίδια” με το ένα ή το άλλο προϊόν;

Δημοσιεύτηκε στο ένθετο «Δρόμοι Ανάπτυξης» για τις Σέρρες