Επτά στους δέκα Έλληνες πιστεύουν ότι τα μέτρα που ισχύουν στη χώρα μας δεν προστατεύουν τους καταναλωτές, ποσοστό που σε ευρωπαϊκό επίπεδο μας κατατάσσει στην τρίτη θέση από το τέλος, λίγο πιο πάνω από τη Λετονία και τη Βουλγαρία

Της Σοφίας Χριστοφορίδου

Σύμφωνα με έκθεση που δημοσίευσε χθες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μόλις το 30% των Ελλήνων αισθάνεται ότι τα ισχύοντα μέτρα για την προστασία των καταναλωτών στη χώρα μας είναι επαρκή, την ώρα που ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 είναι 50%. Το ποσοστό των ελλήνων καταναλωτών που δήλωναν επαρκώς προστατευμένοι το 2006 ήταν 47%, γεγονός που αποτυπώνει ότι τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες έχασαν την εμπιστοσύνη τους στους μηχανισμούς προστασίας των δικαιωμάτων του καταναλωτή.

Μόλις τέσσερις στους δέκα έλληνες καταναλωτές πιστεύουν ότι οι πωλητές και οι προμηθευτές αγαθών και υπηρεσιών θα σεβαστούν τα δικαιώματά τους. Το 30% αντιμετώπισε παραπλανητικές προσφορές και το 16% εξαναγκάστηκε να προχωρήσει σε αγορά ή πιέστηκε να υπογράψει ένα συμβόλαιο.

Το 39% των καταναλωτών και το 42% των λιανοπωλητών στην Ελλάδα θεωρεί ότι πολλά από τα προϊόντα που κυκλοφορούν στη χώρα μας δεν είναι ασφαλή. Αυτό το ποσοστό είναι το μεγαλύτερο στην Ευρώπη.

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΙ;

Ένας στους δύο καταναλωτές δεν εμπιστεύονται τις ελληνικές αρχές για την προστασία των δικαιωμάτων τους, ενώ ούτε οι καταναλωτικές οργανώσεις χαίρουν μεγαλύτερης εμπιστοσύνης. «Είναι λάθος να βάζουμε στο ίδιο καλάθι το κράτος με μη κυβερνητικές οργανώσεις. Εμείς προσπαθούμε να καλύψουμε τα κενά του κράτους» σημειώνει η γ.γ. του Κέντρου Προστασίας Καταναλωτή Ευαγγελία Κεκελέκη. Όσο για την εμπιστοσύνη προς τις αρχές, η κ. Κεκελέκη χαρακτηρίζει «φωτεινή εξαίρεση» τη νομαρχία Πειραιά, ενώ για τη νομαρχία Θεσσαλονίκης λέει ότι «η εμπιστοσύνη μας είναι μηδενική. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα, όπου είτε δεν προχωράει καταγγελίες μας είτε τις θάβει».

Το ποσοστό των Ελλήνων που εκφράζει τα παράπονά του στους πωλητές κάποιου προϊόντος είναι κατά 44% χαμηλότερο σε σχέση με αυτό των υπολοίπων Ευρωπαίων. Ίσως γιατί το 55% όσων το έκανε δεν κατάφερε να αλλάξει τίποτα. Μάλιστα το 75% των καταναλωτών που επιχείρησε να ζητήσει την επιδιόρθωση ή την αντικατάσταση ενός προϊόντος ή την ακύρωση ενός συμβολαίου «τα άκουσε» κι από πάνω από τους πωλητές. Ωστόσο, αν για επτά στους δέκα Ευρωπαίους μοιάζει «βουνό» να κινηθούν δικαστικώς για να επιλύσουν τις διαφορές τους με πωλητές και προμηθευτές αγαθών και υπηρεσιών, ένας στους δύο Έλληνες πιστεύουν ότι αυτή είναι η μόνη οδός για να βρουν το δίκιο τους.

Τέλος, ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της έρευνας είναι ότι το 83% των ελλήνων καταναλωτών θα ήταν πρόθυμο να υπερασπιστεί τα δικαιώματά του στο δικαστήριο, εάν επρόκειτο για μαζική καταγγελία.

Η ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ

«Οι καταναλωτές περιμένουν από κάποιους άλλους να τα βγάλουν πέρα με τα προβλήματά τους. Χρειάζεται μεγαλύτερη συμμετοχή», σημειώνει η κ. Κεκελέκη. Μόνο το 2008 το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών πήρε πίσω 234.000 ευρώ για λογαριασμό των καταναλωτών. «Κι όλα αυτά από μια ένωση με 2.500 μέλη. Φανταστείτε τι δύναμη έχει η αντίστοιχη οργάνωση του Βελγίου με ένα εκατομμύριο μέλη και 500 υπαλλήλους να προχωρούν τις καταγγελίες», τονίζει η γ.γ. του ΚΕΠΚΑ. Ακόμη μια διαφορά με τις καταναλωτικές οργανώσεις στην Ευρώπη βρίσκεται στη χρηματοδότηση. Σύμφωνα με την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η χρηματοδότηση από το ελληνικό κράτος προς τις καταναλωτικές οργανώσεις είναι 27 ευρώ για κάθε 1.000 κατοίκους, όταν στην Ευρώπη των 27 το αντίστοιχο ποσό είναι 191 ευρώ.

Πρωταθλητές αναξιοπιστίας

Ενέργεια, τραπεζικές υπηρεσίες και μεταφορές (τρένα, λεωφορεία και τραμ) προκαλούν τα μεγαλύτερα προβλήματα στους ευρωπαίους καταναλωτές, σύμφωνα με τη δεύτερη ετήσια έκδοση του πίνακα αποτελεσμάτων για τις καταναλωτικές αγορές της Ε.Ε. «Με ανησυχεί βαθύτατα το ότι τρεις υπηρεσίες τόσο σημαντικές για τη ζωή των ανθρώπων εμφανίζουν τόσο άσχημη επίδοση, όταν αξιολογούνται με γνώμονα ορισμένους βασικούς πανευρωπαϊκούς δείκτες καταναλωτή. Οι καταναλωτές της Ευρώπης αξίζουν καλύτερη μεταχείριση», δήλωσε η επίτροπος της Ε.Ε., αρμόδια για θέματα καταναλωτών Μεγκλένα Κούνεβα, η οποία ζήτησε να γίνει εκτενής έρευνα για την αγορά ενέργειας.