Ο αγρότης του μέλλοντος θα είναι ο αγρότης – επιχειρηματίας, να έχει γνώσεις του ελληνικού και ευρωπαϊκού γίγνεσθαι και συμμετοχή στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, λέει η πρόεδρος της Ένωσης Νέων Αγροτών Θεσσαλονίκης, η 22χρονη Όλγα Παναγιωτίδου. 

Συνέντευξη στη Σοφία Χριστοφορίδου 

Οι νέοι δεν έχουν κίνητρα για να ζήσουν στην ελληνική ύπαιθρο και να γίνουν αγρότες, υποστηρίζει, προσθέτοντας ότι οι δυσκολίες είναι πολλές: από τη μείωση του εισοδήματος χρόνο με το χρόνο, μέχρι την έλλειψη τράπεζας γης. Η ίδια ωστόσο πιστεύει ότι υπάρχει μέλλον και στην μετά επιδοτήσεων εποχή, αρκεί να αναπτυχθούν ανταγωνιστικές εκμεταλλεύσεις, που επενδύουν στην ποιότητα και στην ιδιαίτερη ταυτότητα των αγροτικών προϊόντων.

Γιατί οι νέοι δεν θέλουν να γίνουν αγρότες; Ποια προβλήματα αντιμετωπίζει κάποιος που θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με τη γεωργία; Οι νέοι δεν θέλουν να γίνουν αγρότες γιατί δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις, οι υποδομές και κίνητρα για να μείνουν στην επαρχία. Το επάγγελμα αυτό γνωρίζει την πλήρη απαξίωση. Το μέλλον του αγροτικού κόσμου είναι αβέβαιο και τα εισοδήματα των αγροτών μειώνονται κατά πολύ με το πέρασμα του χρόνου.

Από τα πρώτα πράγματα που του ζητούνται είναι να έχει στην κατοχή του κάποιες εκτάσεις γης. Από πού άραγε όμως να βρει για να τις αγοράσει; Από την Τράπεζα Γης που ακόμα να δημιουργηθεί; Από τους αστούς, που απλά θέλουν να έχουν κάποια χωράφια στο χωριό τους χωρίς να τα καλλιεργούν οι ίδιοι; Με αυτό τον τρόπο δεν δίνεται η ευκαιρία σε κάποιον που θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη γεωργία να έχει τη δική του εκμετάλλευση και αναγκάζεται να αναζητά εκτάσεις προς ενοικίαση, ανεβάζοντας το κόστος παραγωγής.

Προς ποια κατεύθυνση θα πρέπει να στραφούν οι νέοι αγρότες; Ο αγροτικός τομέας περνάει μια σημαντική κρίση και δυστυχώς βλέπουμε πολλοί να μην αντέχουν και να αποχωρούν από το αγροτικό επάγγελμα. Όσοι μένουν στο χώρο, με ό,τι και αν επιλέξουν να ασχοληθούν θα πρέπει να έχει ταυτότητα και κυρίως ποιότητα. Ας μην ξεχνάμε ότι η ποιότητα ενδιαφέρει την αγορά και βλέπουμε τα τελευταία χρόνια αύξηση των ποιοτικών και πιστοποιημένων προϊόντων όπως είναι τα βιολογικά. Με αυτό τον τρόπο μπορεί ο κάθε αγρότης να κερδίσει ένα σημαντικό κομμάτι της αγοράς.

Μπορεί η αγροτική οικονομία να “σταθεί στα πόδια της” χωρίς επιδοτήσεις; Οι επιδοτήσεις υπήρχαν και συνεχίζουν να υπάρχουν για να στηρίζουν την αγροτική οικονομία. Όμως αυτό που βλέπουμε είναι η μείωσή τους για τα επόμενα χρόνια. Κάποιοι αναρωτιούνται αν πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν και να στηριζόμαστε σε αυτές. Η αγροτική οικονομία, ναι, μπορεί να “σταθεί στα πόδια της” χωρίς επιδοτήσεις. Αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει να υπάρχουν ανταγωνιστικές εκμεταλλεύσεις, με καλλιέργειες και εκτροφές ζώων ικανές ώστε να αποφέρουν κέρδη σε μία βιώσιμη εκμετάλλευση. Τώρα πρέπει να χτίσουμε τα θεμέλια για να είμαστε βιώσιμοι χωρίς τις επιδοτήσεις. Τώρα που υπάρχουν επιδοτήσεις, να γίνει σωστή διαχείρισή τους, εάν θέλουμε να συνεχίσουμε χωρίς αυτές σε μία ανοιχτή αγορά που κυριαρχεί ο ανταγωνισμός.

Ποιος θα είναι ο πετυχημένος αγρότης του μέλλοντος; Ο πετυχημένος αγρότης του μέλλοντος θα είναι όπως συνηθίζουμε να λέμε ο αγρότης – επιχειρηματίας. Αυτός που θα ξέρει τις τάσεις της αγοράς, αυτός που θα μπορεί να τις προβλέπει πριν εκδηλωθούν. Θα πρέπει να ξέρει από το πώς να παράγει ένα αγροτικό προϊόν, να το μεταποιεί αν χρειάζεται, μέχρι και πώς να το εμπορευθεί. Και φυσικά όλες αυτές τις διαδικασίες να τις πραγματοποιεί ο ίδιος. Αυτός που θα μπορεί να συμμετέχει στα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Να γνωρίζει τι συμβαίνει όχι μόνο σε εθνικό αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τα αγροτικά ζητήματα. Πρέπει να είναι πολύ δραστήριος.

Τι άποψη έχουν οι νέοι αγρότες για το συνεταιριστικό κίνημα, έτσι όπως εξελίχθηκε στην Ελλάδα; Το συνεταιριστικό κίνημα είναι ένα κεφάλαιο για το οποίο οι νέοι φυσικά δεν θα μπορούσαν να βρουν θετικά στοιχεία, γιατί βλέπουν τα αποτελέσματα που είχαν οι ενέργειες των αγροτοσυνδικαλιστών, όπως συνεταιρισμοί με χρέη χωρίς να μπορούν να αποπληρωθούν. Δεν είχαν τεθεί οι βάσεις για ένα σωστό συνεταιριστικό κίνημα και αυτό πώς θα μπορούσε να έχει κατορθωθεί από τη στιγμή που με κάθε αλλαγή των κυβερνήσεων υπήρχαν αλλαγές και στις διοικήσεις των συνεταιρισμών και δυστυχώς από ανθρώπους που δεν είχαν τις γνώσεις, ώστε να μπορούν να παίρνουν σωστές αποφάσεις ως προς τη λειτουργία τους.

• Αγρότισσα με σπουδές. Όταν η Όλγα Παναγιωτίδου ήταν δέκα χρονών, ο πατέρας της έμεινε άνεργος και αποφάσισε να γυρίσει στο χωριό του, τον Στίβο, όπου είχε 30 στρέμματα χωράφια. Δώδεκα χρόνια μετά η οικογενειακή επιχείρηση αριθμεί 750 στρέμματα βιολογικής καλλιέργειας, μονάδα αιγοπροβάτων και χοίρων, καθώς και ένα σύγχρονο τυροκομείο που παράγει και διαθέτει τυροκομικά σε καταστήματα βιολογικών προϊόντων. Ο αδελφός της Όλγας φοίτησε στην τυροκομική σχολή Ιωαννίνων καθώς και στο ΤΕΙ Τεχνολόγων Τροφίμων. Όσο για την ίδια, σπουδάζει διοίκηση αγροτικών εκμεταλλεύσεων στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, ασχολείται ενεργά με τα κτήματα, τη μονάδα εκτροφής ζώων και το τυροκομείο της οικογενειακής επιχείρησης και έχει εκλεγεί πρόεδρος στην Ένωση Νέων Αγροτών Θεσσαλονίκης

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Μακεδονία της Κυριακής» http://www.makthes.gr/news/economy/42429/