Ότι θα παρέχεται στήριξη στην ευρωπαϊκή γεωργία και μετά το 2013 δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, τονίζει στη “ΜτΚ” ο γενικός γραμματέας της ΠΑΣΕΓΕΣ και πρόεδρος της ΕΑΣ Παγγαίου Αχιλλέας Καραγκιοζόπουλος. Αυτό που παραμένει ζητούμενο είναι η επάρκεια και ο τρόπος κατανομής της χρηματοδότησης. 

Συνέντευξη στη Σοφία Χριστοφορίδου 

Πρέπει αυτοβούλως να κάνουμε κινήσεις που θα εκτονώνουν το μέσο όρο της στήριξης, ο οποίος σήμερα είναι σχεδόν τριπλάσιος από τον κοινοτικό μέσο όρο, γιατί είναι ορατός ο κίνδυνος για την ελληνική γεωργία, αν πάμε σε ένα σύστημα κατʼ αποκοπήν στήριξης σε όλη την Ε.Ε.

Τι μας δείχνει το… τσεκάπ της ελληνικής γεωργίας σήμερα; Ο διαγνωστικός έλεγχος της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) ανέδειξε αυτό που ήδη ξέραμε, ότι δηλαδή η ελληνική γεωργία, λόγω της σύνθεσής της (τομείς με μεγάλη στήριξη, όπως ο καπνός, η σταφίδα, η βιομηχανική τομάτα και το βαμβάκι), είχε υπερδιπλάσια στήριξη από τις άλλες χώρες της Ε.Ε. Ο μέσος όρος στήριξης στη χώρα μας ανέρχεται σε 59 ευρώ το στρέμμα, έναντι 22 ευρώ το στρέμμα του κοινοτικού μέσου όρου. Αυτό το γεγονός από μόνο του συνιστά έναν κίνδυνο στην περίπτωση που λάβουν σάρκα και οστά όσα τεκταίνονται αυτή τη στιγμή στην Ε.Ε. στο προσκήνιο αλλά και στο παρασκήνιο, στους διαδρόμους της Επιτροπής, για το λεγόμενο Flate Rate, δηλαδή την κατʼ αποκοπήν στήριξη σε όλη την Ε.Ε. Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα τα ενδεχόμενα και αυτοβούλως πρέπει να κάνουμε κινήσεις που θα εκτονώνουν το μέσο όρο της στήριξης. Για να γίνει κάτι τέτοιο, πρέπει να διευρύνουμε τη βάση των σημερινών δικαιούχων, εντάσσοντας στο σύστημα και παραγωγές που μέχρι σήμερα δεν είχαν στήριξη-δικαιώματα. Τέτοιες παραγωγές έχουμε πολλές, π.χ. πατάτες, τριφύλλια, πουλερικά, χοιρινά, σπαράγγια, δενδρώδεις καλλιέργειες εκτός ροδάκινων και χυμοποιήσιμων πορτοκαλιών, υπαίθρια κηπευτικά, θερμοκήπια κ.ά.

Ποια είναι τα κρίσιμα ζητήματα για την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) μετά το 2013; Οι μεγάλες αλλαγές θα αφορούν κυρίως το ποιοι θα παίρνουν τη στήριξη και πώς αυτή θα κατανέμεται. Αν δηλαδή η στήριξη θα κατευθύνεται στους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και αν θα συνεχίσει να κατανέμεται με βάση το ιστορικό μοντέλο και τα ατομικά δικαιώματα της περιόδου αναφοράς 2000-2002 ή αν σταδιακά θα περάσουμε σε κάποιον άλλο τρόπο κατανομής των ενισχύσεων, περισσότερο δίκαιο και κοινωνικά αποδεκτό, όπως είναι τα διάφορα υβριδικά μοντέλα περιφερειοποίησης. Ότι θα παρέχεται στήριξη στην ευρωπαϊκή γεωργία και μετά το 2013 δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Το μόνο ζητούμενο είναι η επάρκειά της και ο τρόπος κατανομής της. Πάντως τα πάντα θα εξαρτηθούν από το νέο δημοσιονομικό πλαίσιο της Ε.Ε. της περιόδου 2013-2020, το οποίο, σύμφωνα με όλους τους οικονομικούς αναλυτές, αναμένεται σφιχτό.

Μετά τον καπνό και το βαμβάκι τι; Τα μηνύματα στην Ε.Ε. για το μέλλον των μη διατροφικών προϊόντων, κυρίως του καπνού, υπήρχαν από παλιά. Κάθε φορά την τελευταία στιγμή (με συναγερμό κυρίως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) καταφέρναμε να ανατρέψουμε δυσάρεστες εξελίξεις, όπως η κατάργηση των ενισχύσεων. Δεν μας ξάφνιασαν οι εξελίξεις και αυτός ήταν ο κύριος λόγος που προτείναμε την πλήρη αποσύνδεση των ενισχύσεων από την παραγωγή από το 2006. Βέβαια πρέπει να καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια, προκειμένου να διατηρήσουμε τη σημερινή παραγωγή των 20.000-25.000 τόνων καπνού στη χώρα μας στις δύο εναπομείνασες ποικιλίες (μπασμάς και Κατερίνης), που μπορούν να σταθούν ανταγωνιστικά στην αγορά, χωρίς επιδοτήσεις.

Το βαμβάκι σήμερα έχει ένα ανελαστικό ποσοστό σύνδεσης 35% για μέγιστη επιλέξιμη έκταση 2,5 εκατ. στρεμμάτων, που αν δεν καλλιεργηθούν σημαίνει απώλεια πόρων. Βέβαια είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κάποιος ότι στην πλήρως αποσυνδεδεμένη γεωργία της Ε.Ε. το 2012 μπορεί κάποιος περιφερειακός τομέας, όπως είναι το βαμβάκι, να παραμείνει έστω και μερικώς συνδεδεμένος. Επομένως, και το βαμβάκι, αργά ή γρήγορα, θα αποσυνδεθεί πλήρως. Η μέχρι σήμερα εμπειρία δείχνει ότι όσο γρηγορότερα γίνει αυτό, τόσο το καλύτερο από άποψη εισροών. Ως προς τις καλλιέργειες στις οποίες πρέπει να στραφούν οι βαμβακοπαραγωγοί, η ίδια η Επιτροπή απαντάει: Σε ό,τι ζητάει η αγορά. Εγώ θα έλεγα ότι διατροφικά προϊόντα με προστιθέμενη αξία, ποιοτικά, επώνυμα, πιστοποιημένα, θα είναι πάντα μια σταθερή αξία.

Ποιος θα είναι ο πετυχημένος αγρότης του μέλλοντος; Πετυχημένος αγρότης θα είναι ο νέος αγρότης, ο συνειδητοποιημένος, αυτός που θα μπορεί να αφομοιώνει νέες έννοιες και να αντιλαμβάνεται τα σημεία των καιρών και τα μηνύματα της αγοράς, αυτός που θα έχει επίγνωση ότι ζούμε σε ένα παγκοσμιοποιημένο σύστημα και ότι, αν δεν είναι ανταγωνιστικός, θα βγει έξω από την αγορά, αυτός που δεν θα περιμένει να ζήσει από τις επιδοτήσεις, αλλά θα παράγει για την αγορά και θα συμπληρώνει το εισόδημά του από τις επιδοτήσεις, αυτός που συνειδητά θα επιλέξει να γίνει αγρότης και όχι αυτός που θα γίνει αγρότης, γιατί δεν θα μπορεί να κάνει κάτι άλλο.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Μακεδονία της Κυριακής» http://www.makthes.gr/news/economy/42429/