«Ο κάτωθι υπογεραμμένος Α.Χ. δηλώνω υπεύθυνα ότι είμαι και θα παραμείνω παντρεμένος με την Β.Χ. για το υπόλοιπο της ζωής μου». Θα μπορούσε να είναι μια –περίεργη, έστω- ερωτική εξομολόγηση και δήλωση αιώνιας πίστης και αφοσίωσης, αν δεν ήταν μια ακόμη κωμικοτραγική εκδοχή της ελληνικής γραφειοκρατίας.
Πριν από λίγους μήνες ο φίλος μου ο Αντρέας μου ανακοίνωσε γεμάτος ενθουσιασμό ότι θα βάλει φωτοβολταϊκά στη στέγη του πατρικού του. «Είναι καλή επένδυση», μου εξήγησε, «η τράπεζα θα βάλει όλα τα χρήματα, η ΔΕΗ θα πληρώνει τις δόσεις του δανείου, αντί να πληρώνει εμένα για το ρεύμα, και σε μερικά χρόνια που θα χω κάνει απόσβεση θα κερδίζω μια έκπτωση στους λογαριασμούς του ρεύματος». Σε πέντε μέρες το δάνειο του εγκρίθηκε από την τράπεζα και όλα φαινόταν να πηγαίνουν ρολόι… Αμ δε!
Τέσσερις μήνες μετά η κουβέντα γύρισε την περίφημη πράσινη ανάπτυξη και ο Αντρέας άρχισε να βγάζει… κόκκινους καπνούς από τα αυτιά. Άρχισε να μου διηγείται το πήγαινε έλα στη ΔΕΗ και το πώς ο φάκελος φούσκωνε μέρα με τη μέρα από τα επιπλέον χαρτιά που ζητούσαν οι υπάλληλοι. Το καλύτερο όμως του το φύλαγαν για το τέλος.
«Θέλουμε να μας φέρετε μια υπεύθυνη δήλωση ότι οι γονείς σας δεν θα χωρίσουν» του λέει μια μέρα ο υπάλληλος και ο Αντρέας μένει κάγκελο. Κι όμως! Αυτοί οι προνοητικοί άνθρωποι στη ΔΕΗ σκέφτηκαν «και τι θα γίνει αν το ζευγάρι χωρίσει; Ποιος θα καρπούται την αξία του ρεύματος;». Λες και δεν υπάρχουν δικαστήρια για αυτές τις περιπτώσεις. Απηυδισμένος ο Αντρέας, πήρε το δρόμο για το σπίτι και είπε στο συνταξιούχο πατέρα του να υπογράψει τη «δήλωση του νόμου 105» ότι δεν θα ζητήσει διαζύγιο από τη μητέρα του. Οι γονείς του είναι παντρεμένοι κοντά στα 30 χρόνια και πολύ αγαπημένοι, οπότε στην αρχή εκνευρίστηκαν, αλλά μετά γέλασαν και υπέγραψαν τη «δήλωση». Σίγουρος ότι τώρα πια ήταν όλα εντάξει ο γιος τους πήγε την επομένη στη ΔΕΗ αλλά για κακή του τύχη δεν συνάντησε τον ίδιο υπάλληλο με την προηγούμενη φορά. Ετούτος πήρε στα χέρια του τη δήλωση, την επεξεργάστηκε και αποφάνθηκε ότι η εταιρεία δεν καλύπτεται από μια απλή δήλωση. Χρειαζόταν ένα ιδιωτικό συμφωνητικό όπου τα δύο αντισυμβαλλόμενα μέρη (οι γονείς του) να συμφωνούσαν για το ποιος από τους δύο θα εισέπραττε τα έσοδα από το παραγόμενο από τα φωτοβολταϊκά ρεύμα σε περίπτωση διαζυγίου!
Με αυτά και με κείνα τελειώνει ο Μάιος, η τράπεζα πιέζει για να αρχίσει η εκταμίευση του δανείου, το πρόγραμμα για τα φωτοβολταϊκά στις στέγες κοντεύει να λήξει αλλά η ΔΕΗ περί άλλων τυρβάζει, και συγκεκριμένα περί της οικογενειακής ευτυχίας του Αντρέα. Και ζήσαν αυτοί καλά, έστω και χωρίς φωτοβολταϊκά!
Sophie's Stories 