Η ζωή πίσω από τις λαμαρίνες

Βλέπουν τους πελάτες με τα κιάλια… Πολλές ημέρες τον μήνα, το «ζήτα» στην ταμειακή τους είναι μηδενικό. Και τα έξοδα τρέχουν. Σε αντίθεση με τις εργασίες του μετρό, που δεν προχωρούν ούτε καν με ρυθμό σημειωτόν… Οι καταστηματάρχες στα σημεία των εργοταξίων του μετρό μοιάζουν να μην έχουν άλλες αντοχές. Γιατί δεν ξέρουν για πόσους μήνες -ή χρόνια- πρέπει να κάνουν υπομονή, μέχρι να φύγουν οι λαμαρίνες και να ξαναφανούν οι βιτρίνες των καταστημάτων τους.

Φωτο: Αλέξανδρος Αβραμίδης

«Υπάρχουν μέρες που δεν πατάει πελάτης. Κλείνουμε με μηδενικό τζίρο. Έχω τρία ανήλικα παιδιά, το πώς επιβιώνουμε εδώ και δέκα μήνες μόνον εμείς το ξέρουμε…» εξηγεί στη «ΜτΚ» ο κ. Ζαφείρης Τζούτζιας, που έχει κατάστημα υαλικών στη συμβολή των οδών Δελφών και Μπότσαρη, εκεί όπου ο δρόμος είναι κλειστός εδώ και δέκα μήνες.
«Μας διαβεβαίωσαν ότι το έργο θα τελειώσει σε δέκα μήνες -ήδη βαδίζουμε τον δέκατο μήνα και στο εργοτάξιο δεν κινείται τίποτα πλέον…» λέει. Ο ίδιος ήταν μεταξύ των καταστηματαρχών που προσέφυγαν στη δικαιοσύνη, ζητώντας αποζημίωση από την «Αττικό Μετρό ΑΕ» -οι περισσότεροι εξ αυτών είδαν κι απόειδαν και έκλεισαν τα καταστήματά τους. «Ζητήσαμε μια μικρή χρηματική αποζημίωση για τα λειτουργικά μας έξοδα αλλά απέρριψαν την προσφυγή, λέγοντας ότι δεν συντρέχει λόγος επείγουσας χρηματικής αποζημίωσης. Δηλαδή, δεν είναι επείγουσα ανάγκη αυτό που ζούμε;» διερωτάται.

«ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΜΕ»
Στο διπλανό κατάστημα, η κυρία Ελένη Δεβετζή μάς δείχνει τα λογιστικά της βιβλία: «Ορίστε: δείτε πόσες ημέρες του μήνα το ζήτα είναι μηδενικό. Όταν περνούσε ο δρόμος, κάποιος θα σε έβλεπε και μπορούσε να σταθμεύσει για λίγο, για να κάνει τα ψώνια του. Πλέον, έχουμε χάσει τους περισσότερους σταθερούς μας πελάτες, δεν μπορούμε να επιβιώσουμε!».
Το πεζοδρόμιο έχει πλάτος 1,20 μ.: δεύτερος άνθρωπος δεν χωράει να περάσει. Η λαμαρίνα που κλείνει το εργοτάξιο ζεματάει τα απογεύματα. Το βράδυ είναι σκοτεινά και ο κόσμος φοβάται να περάσει, περιγράφουν στη «ΜτΚ» οι καταστηματάρχες. Και οι δύο διατυπώνουν παράπονα: για την «Αττικό Μετρό», που δεν ενημερώνει για το τι μέλλει γενέσθαι, για τον δήμο Θεσσαλονίκης, που -όπως υποστηρίζουν- δεν τήρησε την υπόσχεσή του να μειώσει τα δημοτικά τέλη, για τον Εμπορικό Σύλλογο και το Επαγγελματικό Επιμελητήριο, που θεωρούν ότι δεν τους υποστηρίζουν καθόλου…

Καταστηματάρχης μας δείχνει τα φορολογικά της βιβλία. Οι εισπράξεις στο μηδέν
(Φωτ. Αλέξανδρος Αβραμίδης)

«ΔΕΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΨΥΧΗ»
Ίδια τα παράπονα και στην οδό Εγνατία, στο ύψος της Βενιζέλου και της Αγίας Σοφίας: «Εδώ και καιρό, δεν δουλεύει κανένα εργοτάξιο και ουδείς μας ενημερώνει σχετικά» λέει στη «ΜτΚ» ο φαρμακοποιός κ. Πέτρος Παπαποστόλου. Μάλιστα, διαπιστώνει τεράστια διαφορά από τότε που εγκαταστάθηκε το εργοτάξιο του μετρό: «Έχει ερημώσει η γειτονιά. Το μετρό μας έχει πλήξει ανεπανόρθωτα».
«Κανείς δεν μας υπολογίζει, κανείς δεν μας ενημερώνει για το πότε θα αρχίσουν οι εργασίες και, κυρίως, για το πότε θα τελειώσουν» προσθέτει ο κ. Σωτήρης Αλεξιάδης που, μαζί με τον αδελφό του, διατηρεί χρυσοχοείο στη συμβολή των οδών Εγνατία και Αγίας Σοφίας: «Είχαμε το μετρό, ήρθε και η κρίση… Η κίνηση είναι πεσμένη κατά 50%. Πόση υπομονή να κάνουμε ακόμη; Δεν υπάρχει χρονικός ορίζοντας, να το ξέρουμε και να το πάρουμε απόφαση…» συμπληρώνει ο κ. Διομήδης Αλεξιάδης.

ΜΠΑΡΑΖ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ
Σ’ αυτήν την περιοχή, το πεζοδρόμιο είναι ακόμη πιο στενό -στα 90 εκατοστά! «Από τη μια πλευρά έχουμε τον γερανό, από την άλλη παρκάρουν αυτοκίνητα και κλείνουν τον δρόμο. Αν, ο μη γένοιτο, πιάσει φωτιά ή γίνει σεισμός, θα έχουμε θύματα» φοβάται ο κ. Γιώργος Μπατζακίδης.
Το βράδυ είναι σκοτεινά, δεν κυκλοφορεί ψυχή: «Τέσσερις φορές ‘άνοιξαν’ το δικό μας μαγαζί, τρεις φορές το διπλανό, τρεις το παραδιπλανό -δεν νιώθω καμία ασφάλεια. Ζητήσαμε φωτισμό κι έκαναν έναν χρόνο να μας βάλουν προβολέα. Ζητήσαμε να μπει ένα κολωνάκι, να μην παρκάρουν τα αυτοκίνητα και αποκλείουν εντελώς την πρόσβαση, αλλά το μετρό έλεγε ότι είναι υπόθεση του δήμου και ο δήμος του μετρό… Δεν μας άφησαν να το βάλουμε έστω με δικά μας έξοδα! Για ποια υποστήριξη μιλάμε; Για ποιον λόγο να πληρώνω δημοτικά τέλη, όταν δεν έχω φωτισμό και καθαριότητα;» διερωτάται.
«Η πολιτεία πρέπει να μας δώσει κίνητρα, για να διατηρήσουμε τα μαγαζιά μας στο κέντρο, για να παραμείνει ζωντανό και να μη μετατραπεί σε γκέτο» υποστηρίζει ο πρόεδρος των εμπόρων του ιστορικού κέντρου, κ. Χρήστος Νικολόπουλος. «Αντ’ αυτού, μας ωθούν στη χρεοκοπία».


Ο ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ: «Άδικη η κριτική»

Αναφορικά με το θέμα των δημοτικών τελών, ο αντιδήμαρχος Οικονομικών του δήμου Θεσσαλονίκης, κ. Χασδάι Καπόν, διευκρινίζει ότι ο δήμος αποφάσισε να μειώσει κατά 75% τα τέλη (που ήταν ήδη μειωμένα κατά 50%) στους επαγγελματίες που θίγονται από τα εργοτάξια του μετρό.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης (ΕΕΘ), κ. Μιχάλης Ζορπίδης, θεωρεί ότι η κριτική είναι άδικη, αφού το ΕΕΘ είχε από νωρίς αναλάβει την πρωτοβουλία να καταθέσει μηνυτήρια αναφορά για τις καθυστερήσεις στην κατασκευή του μετρό, για να καταδείξει τη σπουδαιότητα του προβλήματος.

Δημοσιεύτηκε στη «Μακεδονία της Κυριακής» 24/6/2012 http://www.makthes.gr/news/economy/89997/

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s