Τρία γράμματα, ένα συνέδριο, μια παγκόσμια εμπειρία: TED. Αυτή η μικρή λέξη είναι συνυφασμένη με ένα πολύ δυνατό μότο: «Ιδέες που αξίζει να διαδοθούν». Στόχος του TED είναι με τη δύναμη των ιδεών να μπορέσει να κινητοποιήσει τους ανθρώπους να αλλάξουν τη ζωή τους και τον κόσμο.

Το 1984 ο αρχιτέκτονας και graphic designer Richard Saul Wurman συλλαμβάνει την ιδέα ότι στο μέλλον Τεχνολογία, Ψυχαγωγία και Σχέδιο θα συνέκλιναν, με αποτέλεσμα τη δημιουργία προϊόντων εμπειρίας. Έτσι αποφασίζει να διοργανώσει το πρώτο συνέδριο Τechnology – Entertainment – Design. Τα αρχικά των τριών λέξεων σχηματίζουν το αρκτικόλεξο TED. Στο πρώτο συνέδριο (του 1984) παρουσιάστηκε ένα δείγμα του πρώτου CD (που είχε κατασκευάσει η Sony), ο πρώτος υπολογιστής Macintosh της Apple και τα τρισδιάστατα γραφικά της Lucasfilm (του σκηνοθέτη του «Πολέμου των Άστρων»). Παρά την «παρέλαση αστέρων», η εκδήλωση «μπήκε μέσα» οικονομικά και χρειάστηκε να περάσουν 6 χρόνια πριν ο Βούρμαν και ο συνεργάτης του, Χάρι Μαρκς, δοκιμάσουν ξανά.

Ένα παγκόσμιο «μυστικό»

Από το 1990, το συνέδριο άρχισε να πραγματοποιείται κάθε χρόνο στο Μοντερέι της Καλιφόρνια. Από το 2001, όταν το αναλαμβάνει ο κ. Κρις Άντερσον και το ίδρυμα «The Sapling Foundation», το TED αρχίζει σαν ένα «μυστικό», που άρχισε να διαδίδεται από στόμα σε στόμα και αποκτά παγκόσμια δυναμική.

[«Είναι εύκολο να σκέφτεται κανείς ότι ο κόσμος μας πνίγεται μέσα σε μια θάλασσα από ανεπίλυτα προβλήματα, αλλά τα πράγματα είναι χειρότερα, ο κόσμος πνίγεται από προβλήματα που μπορούν να επιλυθούν. Απλώς σε μεγάλο βαθμό δεν βλέπουμε ή αγνοούμε τις λύσεις. Παντού στον κόσμο, σε πανεπιστήμια, ερευνητικά εργαστήρια και σε ιδιωτικό επίπεδο, λαμπρές ιδέες γεννιούνται κάθε μέρα. Ωστόσο, η μεγάλη πλειοψηφία αυτών των ιδεών μένουν στο μυαλό των δημιουργών τους, ή έστω της μαμάς και των κολλητών τους. Στο TED, έχουμε ως αποστολή να προσπαθήσουμε να σπάσουμε αυτό το αδιέξοδο και να βοηθήσουμε τις σπουδαίες ιδέες να διαδοθούν»]

Chris Anderson

Το συνέδριο δεν ήταν ανοιχτό στο κοινό και αυτό ενίσχυσε τη φήμη του και την προσπάθεια να εξασφαλίσει κανείς την περιζήτητη πρόσκληση. Άνθρωποι από διαφορετικούς χώρους, με επιρροή στον τομέα τους και, κυρίως, με ανοιχτούς ορίζοντες και περιέργεια για το νέο που έρχεται παρακολουθούσαν κάθε χρόνο τo TED. Στο μεταξύ, το… ρόστερ των ομιλητών άρχισε να διευρύνεται -με επιστήμονες, φιλοσόφους, μουσικούς, ακόμη και θρησκευτικούς ηγέτες! Με τα χρόνια, από τη σκηνή του TED πέρασαν ο Μπιλ Γκέιτς (της Microsoft), οι Λάρι Πέιτζ και Σεργκέι Μπριν (της Google), οι μουσικοί Άνι Λένοξ, Πίτερ Γκάμπριελ και Μπόνο, από τον χώρο της πολιτικής οι Μπιλ Κλίντον, Αλ Γκορ και Γκόρντον Μπράουν, πολλοί κάτοχοι βραβείων Νομπέλ, ολυμπιονίκες και παραολυμπιονίκες. Παράλληλα, πέρασαν και άνθρωποι που ο πολύς κόσμος αγνοούσε, άνθρωποι που αθόρυβα άλλαζαν τον κόσμο γύρω τους και μέσα από τη σκηνή του TED ενέπνευσαν, συγκίνησαν, άνοιξαν ορίζοντες.

Το πιο δημοφιλές video  όλων των εποχών παραμένει αυτό με την ομιλία του σερ Κεν Ρόμπινσον που μιλά για το σχολείο, που σκοτώνει την δημιουργικότητα.  Μέχρι σήμερα «έκοψε» σχεδόν 16 εκατομμύρια εισιτήρια…

Τα TEDx

Το «κύμα» που δημιούργησε το TED δεν ήταν δυνατό να περιοριστεί στο Long Beach ή στο Palm Springs: έτσι προέκυψαν τα TEDx, ανεξάρτητες εκδηλώσεις που ακολουθούν το πνεύμα του TED και πραγματοποιούνται κατόπιν αδείας του (χωρίς κανένα τίμημα για το franchise του ονόματος).

Σήμερα, TEDx πραγματοποιούνται σε 800 πόλεις 126 χωρών του κόσμου -ακόμη και στο Ιράκ, το Πακιστάν, την Αιθιοπία και τη Μογγολία. Όλες αυτές οι εκδηλώσεις διοργανώνονται αποκλειστικά από εθελοντές, που κάνουν, ωστόσο, επαγγελματική δουλειά. Οι ομιλητές δεν πληρώνονται και το δικαίωμα μαγνητοσκόπησης και διανομής της ομιλίας ανήκει αποκλειστικά στο TED. Κάθε ομιλητής έχει στη διάθεσή του αυστηρώς 18 λεπτά της ώρας, στη διάρκεια των οποίων καλείται να αναπτύξει την ιδέα του με τρόπο αντισυμβατικό και εμπνευσμένο.

Οι ομιλίες του TED (αλλά και οι αντίστοιχες από τα εκατοντάδες TEDx που πραγματοποιούνται ανά την υφήλιο) «ανεβαίνουν» στο TEDTalks, μια πλατφόρμα που μετρά πάνω από 500 εκατομμύρια θεάσεις των χιλίων -και πλέον- βίντεο. Για να διαδοθούν οι ιδέες σε όλο τον κόσμο, περί τους 3.000 εθελοντές μεταφράζουν και υποτιτλίζουν τα βίντεο σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του πλανήτη.

>> Το 2005 θεσμοθετήθηκε το TED Prize. Τρεις από τους ομιλητές έπαιρναν από 100.000 δολάρια ο καθένας, με σκοπό να κάνουν πράξη την ευχή τους να αλλάξουν τον κόσμο. Από το 2010, το βραβείο περιορίστηκε σε ένα άτομο. Μεταξύ άλλων, το βραβείο έλαβαν ο σεφ Τζέιμι Όλιβερ (που ευχήθηκε να μπορούσε να δημιουργήσει ένα κίνημα για την εκπαίδευση των παιδιών στην υγιεινή διατροφή), ο Μπόνο των U2 (που ευχήθηκε να φτιάξει ένα δίκτυο ακτιβιστών για την Αφρική), αλλά και λιγότερο γνωστές, αλλά πολύ σημαντικές προσωπικότητες της επιστήμης και των τεχνών. Στο TED Prize μπορεί να δει κανείς αν η ευχή αυτών των προσώπων έγινε πραγματικότητα.

>> TED Fellows. Πρόκειται για πρόγραμμα υποτροφιών για νέους, κυρίως (αλλά όχι μόνον) από την Ασία, την Αφρική, τη Μέση Ανατολή, τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, που είναι πρωτοπόροι-εξαιρετικά διακεκριμένοι στον τομέα τους (δηλαδή, από τη «στόφα» των ανθρώπων που μπορούν να φέρουν την αλλαγή στον κόσμο).

>> TEDMED. Ένα ετήσιο συνέδριο (ανεξάρτητο από το TED, αν και πραγματοποιείται με την άδειά του), που εστιάζει στην υγεία και τη φαρμακευτική.

>> TED Women. Πρόκειται για τη «θηλυκή» έκδοση των TED, με θέματα φύλου, ίσων δικαιωμάτων, υγείας και μητρότητας.

>> Το 2011, το TED δημιούργησε το TED Conversations, μια νέα πλατφόρμα διαμοιρασμού ιδεών. Εκεί μπορεί καθένας να ανοίξει συζήτηση με μέλη της κοινότητας του TED. Επίσης το 2011, το TED δημιούργησε μια ενότητα για τις διαφημίσεις που αξίζει να διαδοθούν, το Ads Worth Spreading, σε μια προσπάθεια να ανεβάσει τα ποιοτικά στάνταρ στη βιομηχανία της διαφήμισης, και το TEDBooks, για τον διαμοιρασμό ψηφιακών βιβλίων που αξίζει να διαδοθούν για τις ιδέες που κομίζουν. Ακολούθησαν το TED Open TV Project (για τα κανάλια που θέλουν να αναμεταδίδουν τις ομιλίες του TEDTalks) και το TED-Ed (ώστε τα εκπαιδευτικά βίντεο του TED να είναι διαθέσιμα για την παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού σε τάξεις ή αμφιθέατρα πανεπιστημίων).

Σοφία Χριστοφορίδου