«Παλαιότερα κατηγορούσαμε τη νέα γενιά ότι είναι απολιτική. Χαίρομαι που μας διέψευσαν». Η κοσμήτορας της σχολής επικοινωνίας στο πανεπιστήμιο της Σμύρνης Sevda Alankuş βρέθηκε  χθες στη Θεσσαλονίκη και μίλησε με συγκίνηση για όσα διαδραματίζονται αυτές τις ημέρες στην Κωνσταντινούπολη, στο περιθώριο διάλεξης που έδωσε σε φοιτητές του τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ. Όπως είπε οι τρεις μεγαλύτεροι τηλεοπτικοί σταθμοί της Τουρκίας συμπεριφέρθηκαν όπως οι τρεις πίθηκοι της γνωστής εικόνας: «Δεν βλέπω, δεν ακούω, δεν μιλάω». Κατά τη διάρκεια των ταραχών και ενώ το αμερικάνικο δίκτυο CNN έδιχνε σε απευθείας μετάδοση τις ταραχές στην Τουρκία, το “αδελφό” CNN Turk μετέδιδε μια εκπομπή μαγειρικής, ντοκιμαντέρ για πιγκουίνους και τηλεπαιχνίδια. Την απουσία δημοσιογραφικής καταγραφής από τα «συμβατικά» ΜΜΕ ήρθαν να καλύψουν οι πολίτες «που δημιούργησαν τα δικά τους Media,  είτε χρησιμοποιώντας τα social media είτε ακόμη και πιο… παραδοσιακούς τρόπους, με συνθήματα στους τοίχους και επιφάνειες που μετατρέπονταν σε πίνακες ανακοινώσεων», κάτι που παρέπεμψε την κ. Alankuş σε εικόνες του Μάη του ’68. Κι αν οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν από νέους ανθρώπους, που θέλησαν να προστατέψουν το δημόσιο χώρο και το πράσινο, εξελίχθηκε σε μια προσπάθεια προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων.«Καθημερινοί άνθρωποι δείχνουν την αλληλεγγύη τους στους διαδηλωτές με κάθε τρόπο. Άλλοι αφήνουν στα περβάζια των παραθύρων τους γάλα και λεμόνι, για να προστατευτούν οι διαδηλωτές από τα χημικά, κι άλλοι προπηλακίζουν στο δρόμο την πολιτοφυλακή του Ερντογάν»Για παράδειγμα, ήταν χαρακτηριστική μια φωτογραφία που έδειξε η κ. Alankuş, από αυτές που δεν δημοσιεύονται στις τουρκικές εφημερίδες. Δυο γυναίκες με ισλαμική μαντήλα και ένα πλακάτ να γράφει «Ταγίπ Ερντογάν, δεν σε αντέχω χωρίς αλκοόλ!»

(το κείμενο που ακολουθεί προέρχεται από αποσπάσματα δημοσιεύματος του ΑΠΕ/ΜΠΕ)

Την ίδια διαπίστωση με την κοσμήτορα του πανεπιστημίου της Σμύρνης κάνει και η Ηurriyet Daily News. « Το τζίνι βγήκε από το μπουκάλι. Η απολιτική νεολαία της Τουρκίας έχει μετατραπεί σε ακτιβιστές!» γράφει χαρακτηριστικά ο Μπαρτσίν Γινάντς. Σε κάθε περίπτωση το κύμα αυτό διαμαρτυρίας εκφράζει κυρίως από την νεολαία, από άτομα 18 έως 35 ετών, που έχουν μεγαλώσει σε περιβάλλον κοσμικό (λαϊκό) και δεν δείχνουν καμία διάθεση να απομακρυνθούν από τις αξίες αυτού του περιβάλλοντος. «Για πρώτη φορά η κυβέρνηση του Τ. Ερντογάν δέχεται τόσο σκληρή κριτική από τους πολίτες» περιγράφει ο πολιτικός επιστήμονας Χουσεΐν Μπαγκσί. Αναλυτές όπως ο βετεράνος αρθρογράφος Τζινγκίζ Τζαντάρ, παν πολύ παραπέρα, προβλέποντας ότι το κύμα αυτό διαμαρτυρίας θα έχει ξεχωριστή θέση και στην ιστορία της εποχής μας, θα πάρει μια θέση δίπλα από στιγμές όπως η πτώση του τείχους του Βερολίνου, η κατάρρευσή του Γκορμπατσόφ και άλλες τέτοιες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας.

Πολλοί επισημαίνουν ότι ο πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιούλ, αλλά και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς «αφουγκράζονται τα σημεία των καιρών», σε αντίθεση με τον πρωθυπουργό κ. Ταγίπ Ερντογάν που δεν δείχνει να καταλαβαίνει αυτό που γίνεται. Άλλο βασικό στοιχείο που επισημαίνουν οι αναλυτές είναι την απόσταση που χωρίζει την αντιπολίτευση από το κύμα αυτό διαμαρτυρίας.

Πάντως οι μόνοι που τολμούν να κάνουν προβλέψεις σήμερα σχετικά με την περαιτέρω πορεία των πραγμάτων είναι οι σχολιαστές των αγορών και οι οικονομικοί αναλυτές, που βλέπουν μέσα από τη συμπεριφορά των αγορών, άμεση επιστροφή της σταθερότητας. Το κύμα διαμαρτυρίας μπορεί να βοηθήσει την κυβέρνηση να πετύχει καλύτερα τους στόχους, λένε. (Κάτι θα ξέρουν…)