Ώρα 11. Ακούγεται η σειρήνα. Αν είχαμε πόλεμο θα ήταν σημάδι ότι πρέπει να τρέξουμε στο καταφύγιο να κρυφτούμε. Όμως όχι, δεν έχουμε πόλεμο. Αν εξαιρέσεις τον οικονομικό και τον ιδιότυπο εμφύλιο.Ταυτόχρονα με τη σειρήνα ακούω βρισιές, από την τηλεόραση που είναι ανοιχτές. «Θα φάτε τους ψευδομάρτυρες για πρωινό. Θα καταρρεύσουν όλα»,«Ζήτω η Δημοκρατία σας».  «Μόνο με σφαίρες θα μας σταματήσετε. Θα σας ξεφτιλίσουμε, ρε. Πίσω δεν κάνουμε».  «Μόνο νεκρούς θα μας νικήσετε. Θα σας ξεφτιλίσουμε όλους. Δούλοι είστε όλοι».  Τα φίδια που με ζώσαν από το Σάββατο σήμερα πολλαπλασιάστηκαν…

Η κυβέρνηση ήθελε μια θεαματική κίνηση, ένα ισχυρό επικοινωνιακό μήνυμα. Πριν το ταξίδι του Σαμαρά στις ΗΠΑ και φυσικά πριν την προεδρεία και σίγουρα πριν τις επόμενες εκλογές. Κι έτσι στήθηκε αυτή η ιστορία με τις συλλήψεις του Σαββάτου, με τις κάμερες να απαθανατίζουν το πηγαινέλα ΓΑΔΑ-Ευελπίδων, τους Χρυσαυγίτες να κραυγάζουν συνθήματα ότι τάχα είναι θύματα πολιτικής δίωξης, και πολλούς δημοσιογράφους και πολιτικούς να ανακαλύπτουν όψιμα τον αντιχρυσαυγιτισμό τους. Κανείς δεν πρόλαβε να χαρεί. Ούτε ο κόσμος που άκουσε την είδηση και πίστεψε ή θέλησε να πιστέψει ότι θα απαλλαγούμε από την παράνοια της ΧΑ. Ούτε οι πολιτικοί για τα πολιτικά οφέλη που (δικαιωματικά ως ένα βαθμό, και πάντως αναμενόμενα) θα είχαν.  Too good to be true.

Κάτι πρέπει να ήταν σάπιο στο βασίλειο της δικογραφίας.  «Η έρευνα έγινε βιαστικά, κάτω υπό πίεση χρόνου και είχε τουλάχιστον έξι μεγάλα κενά που τώρα εκμεταλλεύεται η «Χρυσή Αυγή». Δεν διερευνήθηκαν βασικές πτυχές της δράσης της οργάνωσης πέρα από την εν ψυχρώ δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Δεν υπήρξε διασταύρωση στοιχείων και μαρτυριών και δεν υπήρξε ουσιαστική «προστασία» των βασικών μαρτύρων» που η «Χρυσή Αυγή» πληροφορήθηκε από λάθος των δικαστών τα ονόματα τους».  Κι όμως, άρον άρον, παρά το χαλαρό δέσιμο της υπόθεσης, στήθηκε όλο αυτό το σόου. Το επικοινωνιακό κέρδος ήταν πολύ πρόσκαιρο. Το κόστος όμως φοβάμαι ότι θα είναι πολύ μεγάλο.

«Σύμφωνα με ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς οι συγκεκριμένοι δεν μπορούν να τελέσουν νέα εγκλήματα, αφού η οργάνωση εξαρθρώθηκε». Κι όμως, καθόλου καθησυχαστικό δεν ακούγεται αυτό. Γιατί ακόμα κι αν δεν μαχαιρώσουν άλλους μετανάστες ή αντιφασίστες, (που προφανώς δεν θα το κάνουν από εδώ και πέρα και για πολύ καιρό), μπορούν να τελέσουν νέα «εγκλήματα»- εγκλήματα κατά της δημοκρατίας_μας. Είναι βέβαιο ότι θα «αυτοαναγορευτούν» ήρωες και θα αποθρασυνθούν- η θεαματική τους έξοδος ήταν απλώς ένας δείγμα γραφής. Η  ζημιά που θα προκληθεί από το σημερινό επικοινωνιακό φιάσκο δεν θα διορθωθεί τόσο εύκολα, όποια και αν είναι η  εξέλιξη αυτής της υπόθεσης σε νομικό και δικαστικό επίπεδο.

Μετά από όλα αυτά, ήρθε το τελειωτικό χτύπημα. Ο  υφυπουργός Εξωτερικών Άκης Γεροντόπουλος εκπροσώπησε την Ελλάδα σε συνέδριο για τον αντισημιτισμό, στην Ουγγαρία και μάλιστα «αναγκάστηκε να διακόψει για δύο λεπτά την ομιλία του, από τα παρατεταμένα χειροκροτήματα αλλά και το γεγονός ότι σηκώθηκαν όρθιοι όλοι οι σύνεδροι στην κατάμεστη αίθουσα του Ουγγρικού Κοινοβουλίου, όταν ξεκινώντας την τοποθέτηση του είπε: Είμαι στην ευχάριστη θέσω να σας μεταφέρω τα καλά νέα από την Ελλάδα. Αυτή τη στιγμή, το Νεοναζιστικό ελληνικό κόμμα Χρυσή Αυγή βρίσκεται ενώπιον της Δικαιοσύνης». Είμαι σίγουρη ότι ήταν 11 η ώρα, όταν τον χειροκροτούσαν. Την ώρα που λίγο νοτιότερα, σε μια χώρα της Βαλκανικής χτυπούσαν οι σειρήνες

Υ.Γ. Λίγο αργότερα διαπίστωσα ότι το τελειωτικό χτύπημα ήταν άλλο. «Εμείς δεν είμαστε ρατσιστές» Μαντέψτε ποιος το δηλώνει.