ASTRAEA: Λάδι και ελιές, από τη Σαμοθράκη, σε όλο τον κόσμο
Δυο αδέλφια με πτυχία πανεπιστήμιου και μεταπτυχιακές σπουδές αποφάσισαν, πριν από επτά χρόνια, να επιστρέψουν στο νησί τους, να πιάσουν τις τσάπες και τα ραβδιά και να ασχοληθούν με τα λιόδεντρα της οικογένειας. Σήμερα, ο Γιώργος και ο Κωνσταντίνος Σταυριανακης έφτασαν να εξάγουν ελιές και λαδί Σαμοθράκης στην Ελβετία, στη Σουηδία, στη Βρετανία και στα Aραβικά Eμιράτα.
Μέχρι το 2007, η οικογένεια νοίκιαζε σε τρίτους τα “προικώα” κτήματα της γιαγιάς, στην Κοιτάδα Σαμοθράκης, και έπαιρνε κάθε χρόνο από τους παραγωγούς το λάδι τής χρονιάς. Η μόνη τους επαφή με τη γη ήταν τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και το καλοκαίρι, όταν πήγαιναν στο κτήμα. Πριν καν κλείσουν τα τριάντα τους χρόνια και έχοντας ολοκληρώσει τις σπουδές τους (πτυχίο στη Βιολογία ο κ. Γιώργος Σταυριανάκης, πτυχίο Περιβαλλοντολόγου και μεταπτυχιακό στην Οικολογία ο κ. Κωνσταντίνος Σταυριανάκης), αποφάσισαν να δημιουργήσουν τη δική τους παραγωγική και μεταποιητική επιχείρηση, με το όνομα Astraea.
Χρειάστηκε πολλή χειρωνακτική δουλειά, για να καταφέρουν να βγάλουν δική τους παραγωγή με τα ποιοτικά στάνταρ που έθεσαν: “Στόχος μας ήταν να παράγουμε προϊόντα ελιάς εξαιρετικής ποιότητας σε περιορισμένες ποσότητες, χρησιμοποιώντας τις παραδοσιακές μεθόδους καλλιέργειας και επεξεργασίας” λένε, μιλώντας στο ειδικό ένθετο “Φως από τη Γη” της “Μακεδονίας της Κυριακής”. Έτσι, φροντίζουν οι ίδιοι τα δέντρα, μαζεύουν τις ελιές με τον παραδοσιακό τρόπο (χωρίς μηχανές) και κάνουν το πρώτο διάλεγμα με το χέρι. Ακολουθούν την παλιά μέθοδο επεξεργασίας της ελιάς, χωρίς να χρησιμοποιούν χημικά συντηρητικά για το μαρινάρισμα, και παράγουν σε βαζάκια ελιές θρούμπες, πράσινες και μαύρες. Επίσης, παράγουν αγουρέλαιο και έξτρα παρθένο ελαιόλαδο με δύο βαθμούς οξύτητας.
Δεν αρκεί όμως μια παραγωγή εξαιρετικής ποιότητας, αν δεν υπάρχουν πελάτες: έτσι, ξεκίνησαν την έρευνα αγοράς από το εξωτερικό, συμμετέχοντας σε εκθέσεις για προϊόντα ντελικατέσεν και, μετά, σε κλαδικές εκθέσεις ελαιολάδου. Η υποδοχή των προϊόντων ήταν κάτι παραπάνω από ενθαρρυντική: επί δύο συνεχόμενες χρονιές, το 2011 και το 2012, η εταιρεία κέρδισε δύο χρυσά μετάλλια στα Great Taste Awards του Λονδίνου (για το αγουρέλαιο και τις μαύρες ελιές), ενώ το 2012 κέρδισε χάλκινο για τις θρούμπες και χρυσό για τη συσκευασία στον διαγωνισμό του Chef’s Club Βορείου Ελλάδος.
Η εταιρεία διαθέτει τα προϊόντα της σε καταστήματα ντελικατέσεν και εστιατόρια στη Σουηδία, στη Βρετανία, στην Ελβετία και στα Εμιράτα, ενώ βρίσκεται σε επαφές με υποψήφιους συνεργάτες στη Δανία και στο Βέλγιο. Η παραγωγή είναι μικρή -από 5.000 βαζάκια σε κάθε μία από τις τρεις κατηγορίες ελιάς και 600-800 κιλά ελαιολάδου τον χρόνο. Δεν ήταν όλα ρόδινα -φέτος, η παραγωγή ήταν μειωμένη κατά 80%. Η επιχείρηση δεν τους έκανε με μας πλούσιους -αντιθέτως, συνεχίζουν να επενδύουν πολλά χρήματα και να δουλεύουν πολύ, είτε χειρωνακτικά, στα χωράφια, είτε κάνοντας επαφές και προωθώντας τα προϊόντα τους στο εξωτερικό. Επιμένουν ωστόσο να επενδύουν στην ποιότητα και στην εξωστρέφεια -και αυτή είναι η δική τους συνταγή επιτυχίας.
Reblogged this on Oxtapus *beta.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!