Σπούδασε Γεωπονία στην Αγγλία και έκανε μεταπτυχιακό στις θερμοκηπιακές καλλιέργειες στην Ολλανδία. Δούλεψε σε πολυεθνική εταιρεία με σπόρους, το γραφείο ωστόσο δεν του ταίριαζε -προτιμούσε την επαφή με την φύση. Έτσι, ο 36χρονος Νίκος Σπανίδης αποφάσισε να εφαρμόσει τις γνώσεις του στο πεδίο της επιστήμης του -δηλαδή, απευθείας στο χωράφι. Πριν από περίπου 8 χρόνια άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με τη γεωργία, σε 170 στρέμματα ιδιόκτητης γης που διέθετε η οικογένειά του στην Ξάνθη -και σήμερα έχει φτάσει να διαχειρίζεται μια εκμετάλλευση 1.200 στρεμμάτων: “Η γεωργία έχει προοπτική, αρκεί να γίνεται συστηματικά” λέει. “Οι πιο πολλοί αγρότες δουλεύουν εντατικά κάποιους μήνες και μετά είναι πιο ‘χαλαροί’. Εγώ αποφάσισα να καλλιεργώ διαφορετικές καλλιέργειες όλο τον χρόνο, ώστε να αυξήσω την απόδοση”. Για να μειώσει το κόστος, προσπαθεί να εφαρμόζει συνδυασμό καλλιεργητικών εργασιών και να εκμεταλλεύεται τη γη του όλο τον χρόνο. Κατά τη διάρκεια του έτους σπέρνει και συγκομίζει δεκατέσσερις διαφορετικές καλλιέργειες: χειμωνιάτικα λαχανικά (μαρούλια, παντζάρια, αντίδια, ραπανάκια), όσπρια (φασόλια, ρεβίθια), πατάτες και κρεμμύδια, καλαμπόκι και σιτάρι, ώστε και την παραγωγή του να διαφοροποιεί και το χωράφι του να εμπλουτίζει. “Τις πρώτες χρονιές δεν μπορούσα να τα πουλήσω -ο κόσμος δεν αγόραζε ελληνικά προϊόντα. Όμως, η κρίση τελικά με ωφέλησε, επειδή οι καταναλωτές στράφηκαν ξανά στους έλληνες παραγωγούς”. Προσπάθησε να πουλήσει τα κηπευτικά του σε μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ, η μεγάλη καθυστέρηση πληρωμών (από τέσσερις έως οκτώ μήνες), ωστόσο, τον οδήγησε στο να πουλά ο ίδιος το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής του. Σήμερα, ο κ. Σπανίδης διαθέτει την παραγωγή του είτε σε χονδρέμπορους είτε στη λιανική, σε καταστήματα, λαϊκές αγορές και σε συλλογικότητες που προμηθεύονται προϊόντα χωρίς μεσάζοντες: “Τα πρώτα πέντε χρόνια ήταν δύσκολα” εξηγεί, “αλλά τώρα βγάζω ένα ικανοποιητικό εισόδημα -καλύτερο από αυτό που θα είχα, αν έμενα στην πολυεθνική. Επιπλέον, κάνω μια δουλειά που με ευχαριστεί”.

Σοφία Χριστοφορίδου

Δημοσιευτηκε στο έν8ετο «Φως απο τη Γη» με τη «Μακεδονία της Κυριακής» 5/1/2014