«Μακρυά από την πεζότητα της ζωής» η χάρτινη συλφίς χαμογελά όλο χαρά. Συγκεκριμένα «ακτινοβολεί η χαρά σ’όλο το πρόσωπο της λουομένης που έχει αφεθή στο δροσερό χάδι του γαλανού κύματος και στο λεπτό τσίμπημα των ακτίνων του ήλιου, καθώς έρχονται αυτές από τα πλάγια προσδίδουν ένα σπινθηρωτό ακτινοβόλημα στο σώμα της ωραίας συλφίδος» («Μακεδονία» 27 Ιουλίου 1952)

Μια χαρά που δεν τη βλέπεις συχνά στις παραλίες σήμερα. Ίσως γιατί η «πεζότητα της ζωής» έχει μεταφερθεί πια και στο μπιτσόμπαρο…