Τελευταία περνάω τα πρωινά μου στο αρχείο της «Μακεδονίας» για τις ανάγκες της διπλωματικής μου εργασίας. Ξεφυλίζοντας τα πρωτοσέλιδα σκάλωσε το μάτι μου στο φύλλο της 31η Ιανουαρίου 1937 και ανατρίχιασα… Η «Μ» κυκλοφορεί με πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο (κάτι που σπανίως κάνει η εφημερίδα, μετά το 1935) το οποίο τιτλοφορείται «Η υποχρεωτική προσωπική εργασία» όπου μεταξύ άλλων κάνει λόγο για «μια αθόρυβο και λιαν συντελεστική εις την πρόοδον της χώρας εργασία, ήτις γίνεται δια της προσωπικής εργασίας των κατοίκων. Τα κοινοτικά συμβούλια της Μακεδονικής και Θρακικής ενδοχώρας… λαμβάνουν συνεχώς αποφάσεις προσωπικής εργασίας των κατοίκων οίτινες μετά μεγάλης προθυμίας όντως και ενθουσιασμού επιδίδονται εις το έργο προκειμένου να εκτελέσουν έργα κοινωφελή προάγοντα εις πρόοδον και εις πολιτισμόν την ύπαιθρον χώρα» και λίγο παρακάτω ζητά επέκταση του μέτρου και στις πόλεις: «Δεν ξέρουμε κατά πόσον αύτη (σ.σ η υποχρεωτική εργασία) θα ήτο δυνατόν να επεκταθή και εις τας πόλεις δια την εις αυτάς εκτέλεσιν εξωραϊστιών, καλλωπιστικών και συγκοινωνιακών έργων».

Ειρωνεία; Σύμπτωση; Σημείο των καιρών;  Το κύριο θέμα της εφημερίδας τιτλοφορείται «Ωμίλησε χθες ο Αδολφ .Χίτλερ. Η θέσις της Γερμανίας έναντι όλων των μεγάλων διεθν. προβλημάτων. Το Γ’ Ράιχ επιθυμεί διακαώς την ειρήνην» και μια τρίστηλη φωτογραφία από το Ράιχστατ με τις ναζιστικές σβάστικες και τον Χίτλερ στο βήμα.