Εδώ και ένα μήνα είχαν αναρτηθεί σε όλες τις εκκλησίες αλλά και στα αστικά λεωφορεία της Θεσσαλονίκης  αφίσες  που καλούσαν τους χριστιανούς να μείνουν Έλληνες και Ορθόδοξοι, σε μια εκδήλωση με κεντρικό ομιλητή τον επίτιμο αρχηγό ΓΕΣ, στρατηγό και πρώην υπουργό Άμυνας Φραγκούλη Φράγκο.

Τέτοια εκδήλωση δεν χανόταν με τίποτα! Είχα διαβάσει και το κείμενο του Αντώνη και φούντωσα. Ένα παραπάνω που προ ημερών ο Τάκης Μπαλτάκος είχε αφήσει να εννοηθεί ότι προτείνει τον κ. Φράγκο ως υποψήφιο αρχηγό του υπό σύσταση κόμματος στα αριστερά της Χρυσής Αυγής.

Στο λεωφορείο της γραμμής 27 που πήρα φαίνεται ότι όλοι πήγαιναν στο Ι.Βελλίδης. Δυο υπάλληλοι του ΟΑΣΘ που έκαναν παρέα στον οδηγό έλεγαν ότι “όπου και να πάει ο Φράγκος γίνεται χαμός” και “ό,τι πει ο Φράγκος ακολουθούμε”, ενώ παράλληλα εξηγούσαν την γεωπολιτική κατάσταση στη Συρία, μιλούσαν για τον επερχόμενο 3ο παγκόσμιο πόλεμο και για τους “δωσίλογους” Έλληνες πολιτικούς.

Στο Ι. Βελλίδης πράγματι γινόταν χαμός. Τόσο κόσμο δεν είχε ευτυχήσει να δει πρωθυπουργός εδώ και πολλές ΔΕΘ. Καλόγριες και μοναχοί, μητροπολίτες και απλοί παπάδες, θεούσες και νεαρά παιδιά. Όσο περνούσε η ώρα ο κόσμος συνέρρεε. Στο τέλος κάθε ελεύθερη γωνιά της αίθουσας είχε γεμίσει με ορθίους- τόσο που αν έπιανε καμιά φωτιά θα τσαλαπατούσαμε ο ένας τον άλλον για να γλιτώσουμε. Κάποιες κυρίες μετάνιωναν που δεν έφεραν το σπαστό καρεκλάκι της εκκλησίας, άλλοι σπρώχνονταν για μια θέση στο όρθιο όσο πιο μπροστά γίνεται. Ένας δυο που βρέθηκαν σε προνομιακή θέση και ίσως είχαν τις κατάλληλες γνωριμίες κατάφεραν να βγάλουν μια φωτογραφία με τον κ. Φράγκο, άλλοι αρκέστηκαν σε μια σέλφι με τον Παναγιώτη Ψωμιάδη, που φυσικά δεν μπορούσε να απουσιάζει από μια τέτοια λαοσύναξη.Οπως διαβάζω στο orthodoxia.info  το παρών έδωσε και ο Βασίλης Καρράς.

 

Στο μεταξύ έξω από το Βελλίδειο η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία τους έβγαινε “από δεξιά” μοιράζοντας φυλλάδια με περικοπή του κατα Ματθαίον Ευαγγελίου που μιλά για την φιλοξενία, την αλληλεγγύη και την αγάπη προς τον “ξένο”. Επίσης μέλη της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ σήκωσαν πανό  με το σύνθημα «Οι παππούδες μας πρόσφυγες, οι γονείς μας μετανάστες, εμείς ρατσιστές. Αγαπάτε αλλήλους». Δεν ήμουν έξω για να μεταφέρω τις αντιδράσεις του κοινού που έπαιρνε το φυλλαδιο, αλλά η κίνησή τους σχολιάστηκε με ειρωνικό τρόπο τόσο από τον μητροπολίτη Ανθιμο, όσο και από τον κ. Φράγκο.

Εκείνη την ώρα εγώ  έδινα μάχη για να μη χάσω τη γωνίτσα που είχα κατακτήσει, γιατί αλλιώς κινδύνευα να με καταπιεί το πλήθος. Τη μουσική υπόκρουση των Καρμινα Μπουράνα και άλλων προεκλογικής χρήσης μουσικών θεμάτων διέκοπταν συχνά πυκνά συνθήματα που τόνωναν το φρόνημα του πλήθους, όπως “Ολοι μαζί μπορούμε να ξαναφέρουμε στην πατρίδα μας την ελπίδα που λείπει, την ελπίδα που μόνο ο Χριστός χαρίζει”, “φτάνει πια το ψέμα και οι προφάσεις για τις πατρίδας το συμφέρον πάρτε αποφάσεις”, “Χριστό και Ελλάδα στην ψυχή κρατούμε αν δεν τα δώσουμε εμείς να μας τα πάρουν δεν μπορούνε”, “κι αν μας πολεμάει η δύση η Ελλάδα δεν θα σβήσει”, “πατρίδα κι εκκλησία η μόνη περιουσία”,

Φυσικά  η είσοδος του μητροπολίτη Άνθιμου είναι θεαματική, με παρατεταμένο χειροκρότημα. Η εκδήλωση αρχίζει με το απολυτίκιο του Αγίου Δημητρίου και στη συνέχεια το Υπερμαχώ που ψέλνει χορωδία και το κοινό σιγοντάριζε. Ένας απόστρατος από τα Τρίκαλα μου λέει να μεταφέρω το μήνυμά του: “λαός, στρατός και αστυνομία, μαζί και εκκλησία είναι δύναμη”.

Στο βήμα ανεβαίνει ο μητροπολίτης Άνθιμος που αρχίζει την ομιλία του με το “απόψε δεν είναι κίνημα είναι προσκύνημα”. Επικαλούμενους τους προγόνους των κλασικών χρόνων και τις δυσκολίες που πέρασε το έθνος καταλήγει ότι “αυτή η πατρίδα είναι άξια να ζήσει πρέπει να ζήσει και είναι δικό μας θέμα να ζήσει” και τα λόγια του πνίγονται από τα χειροκροτήματα. Υπενθυμίζει ότι η χώρα “άνοιξε αγκαλιά της σε όλους που είχαν ανάγκη” αλλά δεν μπορεί αυτό το φορτίο να το αναλάβει μόνη της η Ελλάδα σε βαθμό που “στο τέλος θα αλλοιώσει την εθνική της συνείδηση, την παράδοσή της, τα έθιμά της”. Φυσικά “οι Έλληνες είμαστε άνθρωποι του συναισθήματος, όταν δούμε κάποιον να υποφέρει η ψυχή μας συνυποφέρει” αλλά “αδελφοί μου όλα τα θέματα έχουν κάποια όρια, και εμείς με την αποψινή μας συγκέντρωση ερχόμεθα να πούμε ‘ε όχι, πως θα γίνει; Στο τέλος να φύγομε εμείς για να έρθουν να κατοικήσουν άλλοι; Σε τέτοιο βαθμό μας θέλετε να βοηθήσουμε; Κι εσείς τι θα κερδίσετε; ότι δεν αλλοιώθηκε ο δικός σας λαός;”. Μέχρις εδώ ήταν προβλέψιμος, όμως λίγο αργότερα θα πει ότι “δεν λέμε όχι να βοηθήσουμε, ήδη βοηθήσαμε και εξακολουθούμε να βοηθούμε, αλλά όμως όχι οι άλλοι να κοιτάν και πίσω από δικά μας αισθήματα να έρχονται να αυξάνονται αυτά τα συρματοπλέγματα που είναι μια προσβολή για την ανθρώπινη ύπαρξη στην εποχή μας”. Ο Ανθιμος κατά του φράχτη, που κάποτε είχε δηλώσει ότι πρέπει να φτάσει μέχρι το Αιγαίο; Όχι ακριβώς. “Πρέπει να το πάρουμε απόφαση ‘ή ταν ή επί τας’ και από την άλλη πλευρά να συνειδητοποιήσουμε τις ευθύνες μας, να μην μείνουμε στην άκρη, να συμμετάσχουμε σε όσα μπορούμε νομίμως και κανονικώς” (βλέπε Σέγκεν).

“Εάν δεν προσέξουμε αν ανακατέψουμε τη Θεσσαλονίκη με άλλους λαούς και άλλα θρησκεύματα θα είναι έγκλημα. Δεν μπορεί να γινει αυτό. Δεν πρόκειται για λίγους να φιλοξενήσουμε, να τους περιθάλψουμε. Μιλάμε για ανακάτωμα λαών. Μόνο στην Ελλάδα; Μόνο στη Β. Ελλάδα; Άκουσα για Θράκη, για Θεσσαλονίκη όπου θέλουν να λύσουν το πρόβλημα υποδοχής χιλιάδων μεταναστών. Τότε εμείς που θα πάμε;”. Μάλιστα.  Οι μερικές χιλιάδες “ταλαίπωροι προσφυγες» και μετανάστες πιάνουν τόσο χώρο όσο 11 εκατομμύρια; Δεν είναι στιγμή για υπολογισμούς αλλά για ποιήματα που “δεν θέλουμε να γραφούν για την πατρίδα” όπως είχε γράψει κάποτε ο ποιητής “Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη”. Η ομιλία κλείνει με ένα πανηγυρικό “Ζήτω η Ελλάδα”- “Ζήτω” από το πλήθος, “Ζήτω η ορθόδοξη χρισιανική πίστη”- ξανά “Ζήτω” από το πλήθος.

Έχουν περάσει 50 λεπτά από τότε που άρχισε η εκδήλωση και η ώρα που όλοι περιμέναμε έφτασε. Ο Φραγκούλης Φράγκος κατεβαίνει στο πλήθος, φιλά το χέρι του Ανθιμου, πριν πάρει τη θέση του στο πόντιουμ. Πίσω του κατεβαίνει μια οθόνη προβολής και ο ίδιος ρυθμίζει στο notebook την παρουσίαση powerpoint, ενώ ο κόσμος ξεσπά σε παρατεταμένα χειροκροτήματα και υψώνει ελληνικές σημαίες. Αρχίζει την ομιλία του λέγοντας ότι ο κύριος λόγος κατάρρευσης της χώρας είναι ανυπαρξία εθνικού σχεδίου εθνικής και εξωτερικής πολιτικής, καθώς οι κάθε λογής πολιτευτές και ιδιώτες (!) “αρνούνται επίμονα να υπακούσουν σε υποδείξεις εξειδικευμένων κρατικών υπαλλήλων, ιεραρχών, διπλωματών οι οποίοι έχουν πλούσια εμπειρία, γνώσεις και ικανότητας αλλά παρά ταύτα αποτελούν κόκκινο πανί” κάτι που εκμεταλλεύεται “η Άγκυρα και γιατί όχι ακόμα και η Ε.Ε». Στην επόμενη πρόταση θα κατηγορήσει την Τουρκία ότι γεμίζει την Ελλάδα με εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνους, θα χαρακτηρίζει “δυστυχισμένες ψυχές”τους πρόσφυγες, θα κολλήσει κάπως την “παρεμβατική ανθελληνική πολιτική στη Θράκη μας μέσω του τουρκικού προξενείου” και τα σχέδια “για ανασύσταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας”, “όπως έπραξε στην Κύπρο που κατακρτεί το 38% του εδάφους με 45.000 στρατό”. (Άρα ο πολύ μεγαλύτερος αριθμός των μουσουλμάνων…. τα ευκόλως εννοούμενα).  Θα μιλήσει για την απόφαση για κοινές περιπολίες μέσω ΝΑΤΟ που “είναι δούρειος ίππος για την εθνική μας υπόσταση”.

 

Στη συνέχεια ο στρατηγός Φράγκος θα ανοίξει το σημαντικότερο κατά τον ίδιο θέμα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, το δημογραφικό. Θα παρουσιάσει διαγράμματα και στοιχεία από το 1931 μέχρι σήμερα που δείχνουν πως οι γεννήσεις παιδιών έχουν μειωθεί δραματικά- και δη οι γεννήσεις από Ελληνίδες, θα μιλήσει για το φαινόμενο των παντρεμένων ζευγαριών που δεν κάνουν παιδί, για την ανεργία, την υπερφορολόγηση και την έλλειψη παιδικών σταθμών που δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο την απόφαση δημιουργίας μιας οικογένειας και θα καταθέσει “ρεαλιστικές προτασεις για το δημογραφικό”. Αυτές περιλαμβάνουν ένα ειδικό ταμείο αρωγής οικογενειών  “με πρωτοστάτη την εκκλησία και τους εθνικούς ευεργέτες” (τι τους εμποδίζει άραγε να το πράξουν και σημερα;),  που θα χρηματοδοτείται από επιβολή δασμών 1%-2% επί των εισαγωγών, εδικές ενισχύσεις παιδιών που γεννιούνται στη Θράκη μας και τα ακριτικά νησιά “κατά τα πρότυπα του μακαριστού Χριστόδουλου” (φράση που συνοδεύεται από χειροκροτήματα) μοριοδότηση και εκπτώσεις εισφορών για προσλήψεις πολύτεκνων στον ιδιωτικό τομέα, φοροελαφρύνσεις, προστασία α’ κατοικίας κλπ.

Το θέμα κλείνει προσωρινά, καθώς ήρθε και πάλι η ώρα της (γεω)πολιτικής. Αφού κάνει ένα ειρωνικό σχόλιο ότι “κάποιοι νομιζαν ότι δεν αγαπάμε συνάνθρωπο” θα αναφερθεί στη μετανατευτική πολιτική της Αυστραλίας και του Καναδά, και θα πει ότι “εμείς το θεωρούμε ντροπή να μιλήσουμε γιατί θα μας πουν ρατσιστές”.
Ακολουθεί μια παρέκβαση από το κείμενο, για να μας πει για την επέμβαση στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, και τις εξεγέρσεις που έγιναν με την υποκίνηση «διαφόρων σοφών», την αραβική άνοιξη,  “την εξέγερση των Κούρδων στη Μ. Ασία” και την επέμβαση της Τουρκίας “εναντίον ανθρωπίνων υπάρξεων» (σ.σ. των Κούρδων) “Για αυτούς που ακούνε απ’ έξω και δεν καταλαβαίνουν ποιοι είναι τρομοκράτες της περιοχής. Η Τουρκία είναι ο τρομοκράτης της περιοχής”. Ακουμε ότι “και οι Κούρδοι είναι ανθρωπινες υπάρξεις” όπως και οι χριστιανοί του Λιβανου και της Συρίας- μάλιστα αναφέρει ότι το 4% των ορθοδόξων της Συρίας είναι ελληνικής καταγωγης- “αυτοί δεν είναι πρόσφυγες; ασχολείται κανείς μαζί τους;”. “Να ήταν Έλληνες πρόσφυγες που τους υποδέχτηκε η Συρία μετά την μικρασιατική καταστροφή;” αναρωτιέμαι αλλα δεν παίρνω απάντηση. Η ομιλία περιστρέφεται γύρω από τους χριστιανούς της Μ. Ανατολής που έχουν “εξαϋλωθεί”, για τον Άσαντ που “σεβόταν τη χριστιανική θρησκεία”, για ένα Πάσχα που έκανε ο ίδιος στη Δαμασκό “με απόλυτη ελευθερία”. Ακούμε για τις κόντρες Σουνιτών Σιιτών, Ιράν-Σαουδικής Αραβίας, για το ISIS που “θέλει να εξοντώσει κυρίως τους χριστιανούς”. Συνεχίζει με το θέμα της εξαφάνισης των χριστιανών από την Μ. Ανατολή και θέτει το αμείλικτο ερώτημα “έτσι θέλουν να κάνουν την Ελλάδα, να την λιβανοποιήσουν; Να αλλάξουν τον πληθυσμό;”. Εμβόλιμα παρουσιάζει χάρτες που δεν μπορώ να δω από το σημείο που βρίσκομαι και εξηγεί το συσχετισμό δυνάμεων στη Συρία, τις μετακινήσεις των Σύρων στις γειτονικές χώρες και έναν χάρτη με τους μουσουλμάνους στην Ευρώπη- 4,7% στην Ελλάδα.

Η επόμενη παρένθεση αναφέρεται στην Θράκη όπου οι ορθόδοξοι είναι 241 χιλιάδες, έναντι 114 χιλ. μουσουλμάνων (εκ των οποίων 54 χιλ. “τουρκοφανεις ή τουρκογενείς όπως θέλουν να λέγονται”). Ο στρατηγός Φράγκος μιλά για τους 7 ναούς που ανακαίνισε ο στρατός στα πομακοχώρια όπου πλέον ξαναχτυπάν καμπάνες, για τον Αη Γιώργη που έχτισε “ο στρατος με τους Πομάκους”, για τους αναμεταδότες που έβαλε ο  στρατός για να καλύψει τα τουρκικά κάναλια “αλλα φευ” ήρθαν τα ελληνικά κανάλια να βάλουν  τούρκικες σειρές με τον σφαγέα Σουλεϊμάν, για τους σκοπιανούς που δεν δεν δέχτηκαν τούρκικα σίριαλ με υποτιτλους  για να μην ακούγεται η τουρκική γλώσσα.

Ο στρατηγός επανέρχεται στα στοιχεία για τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς στην Ευρώπη και συνεχίζει με τα νούμερα για τις μεταναστευτικές ροές από το 2006 μέχρι το 2014 και όταν αναφέρεται στο φράχτη ο κόσμος χειροκροτά. “Έλα όμως που ήρθε μια σοφή κυρία και είπε αναστολή της Αμυγδαλεζας και άλλοι σοφοί αλλαγή του νόμου περί ιθαγένειας”. Στο άκουσμα της τελευταίας φράσης ο κόσμος άρχισε τα γιουχαίσματα.  «Σας παρακαλώ, δεν θέλω τέτοια πράγματα. Εδώ είμαστε να αναλύσουμε με ψυχραιμία και σύνεση για  να βοηθήσουμε και αυτούς να καταλάβουν ότι όταν κανεις λάθη, κάνεις και διορθωτικές κινήσεις και επανορθώνεις”. Αναλύοντας (…) λοιπόν τον νόμο της ιθαγένειας μας πληροφορεί ότι “έτσι έρχεται ο μαροκανος και ο κάθε άλλος παράνομος μετανάστης έρχεται στην πατρίδα μας και παίρνει ιθαγένεια. Έτσι γίνονται αλλοιώσεις πληθυσμού” παραλείποντας να αναφέρει ότι ο νόμος δίνει δικαιώματα στη δεύτερη γενιά μεταναστών. Ο στρατηγός Φράγκος υπενθυμίζει την κάθοδο στις εκλογές του κόμματος Ειρηνης και Φιλιας των μουσουλμάνων της Θράκης και την πολιτική των κομμάτων να βάλουν επικεφαλής μουσουλμάνους στα ψηφοδέλτια (παρόλο που στις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου εκλέγονταν με σταυρό όχι με λίστα) για να καταλήξει ότι έχουμε 153 βουλευτές και 3 μουσουλμάνοι που δέχονται εντολές από τον Ερντογαν. Παρεμπιπτόντως δεν παραλείπει να κάνει σύνδεση με τον γιο του Ερντογάν και τον ISIS.
Eπανερχόμαστε στις μηνιαίες καταγραφές παράνομα εισερχόμενων μέχρι τον “Γενάρη, συγγνώμη τον Ιανουάριο” του 2016. Η προσοχή μου χάνεται για λίγα δευτερόλεπτα και ξαφνικά ακούω για “Σελανίκ”, Οθωμανική Αυτοκρατορία και τον θεωρητικό του στραγηγικού βάθους Νταβούτογλου, τις ευρωεκλογές και την εκδίωξη δύο συνταξιούχων μουσουλμάνων από τα Δωδεκάνησα “δίότι κάναν έναν αισχρό προεκλογικό αγώνα. Αυτά όμως δεν τα λεν τα κανάλια. Άμα πούμε τίποτα μας λεν εθνικιστές. Δεν ξέρω τι λενε, ξέρω ότι έχουν ιδεοληψία και η ιδεοληψία κάνει κακό στον άνθρωπο”. “Αυτό ξαναπες το στρατηγέ μου” αναφωνώ από μέσα μου. Ο στρατηγός δεν με ακούει και συνεχίζει με τα στοιχεία που δεν μπορώ να παρακολουθήσω, μέχρι που λέει ότι “γίνεται επίθεση στη χώρα μας για αλλοίωση πληθυσμού” γιατί από τους 850χιλ. μόνο οι 450 χιλ. ήταν πρόσφυγες. Πόσοι από αυτούς μείναν δεν μας λέει βέβαια…

Κάποια στιγμή αναφέρει τα σχέδια της Γερμανίας που μας ζητά “ειδική οικονομική ζώνη” που θέλουν να στήσουν στην Κομοτηνή κι ότι για αυτό το υπουργείο Ανάπτυξης επανέφερε νόμο του 2011 για τις ΕΟΖ. “Γιατί στην Κομοτηνη; Γιατί από πάνω έχει 13% ο τουρκοβουλγαρους, δηλαδή πολίτες της ΕΕ που μπορούν να έρθουν εδώ και να είναι νόμιμοι οικονομικοί μετανάστες”. Ό,τι δηλαδή μπορούν να κάνουν και τώρα. Αλλά με την ΕΟΖ “δεν θα μπορούμε να εισπράξουμε ούτε ευρώ από φορους, το μόνο που θα κάνουμε είναι να επιβαρύνουμε την υπάρχουσα κατάσταση και να προδώσουμε πατρίδα μας”.

Η παρένθεση κλείνει, επανερχόμαστε σε νούμερα διαγράμματα και διαφάνειες, αν και παρεμβάλεται ένα σχόλιο για τον βομβαρισμό της Τουρκίας στους Κούρδους. “Όλα αυτά προχωράν για ισλαμοποιηση”- της χώρας μας προφανώς. Κι άλλα διαγράμματα, κι άλλες πίτες κι άλλα στοιχεία για επανεισδοχή και να ο φόβος για τους μετανάστες που θα εγκλωβιστούν 5 χρόνια εδώ και θα πάρουν την ιθαγένεια, σε αντίθεση με έναν Έλληνα που ζει στις ΗΠΑ, τον Καναδά κλπ που δεν έχει δικαίωμα να ψηφίσει από τον τόπο διαμονής του (σ.σ. εννοεί σις εκλογές στην Ελλάδα, αλλά όταν μιλάμε για ελληνική ιθαγένεια δεν μιλάμε για το δικαιωμα του Πακιστανου να μένει στην Ελλάδα και να ψηφίζει για τις εκλογές στο Πακιστάν. Λεπτομέρειες…). Ο στρατηγός συνεχίζει με κριτική για τους πολιτικούς που δεν ψήφισαν ποτέ για τη συμμετοχή των Ελλήνων του εξωτερικού στις ελληνικές εκλογές -“ δεν είναι φαίνεται η πολιτική τους πελατεία και έτσι τους θέλουν”.

Στη συνέχεια επιστρέφει στην επικαιρότητα με τις κοινές περιπολίες. του ΝΑΤΟ. “Να σταματήσει η υποκρισία. Τι θα κάνετε; Θα πνίξετε αυτούς τους ταλαίπωρους στις βάρκες; Εάν θέλανε να σταματήσουν αυτό που γίνεται θα έπρεπε η ταυτοποίηση, τα hot spots να γίνουν στην Τουρκία και οι ταλαίπωρες αυτές ψυχές που θέλουν άσυλο να μπαίνουν σε αεροπλάνα, να μπαίνουν σε καράβια και να πηγαίνουν στις χώρες οι οποίες θα τους δεχτούν”.

Αμέσως μετά τις “ταλαίπωρες ψυχές” ακολουθεί ο “χάρτης των απειλών” με το τι σκοπεύει να προσαρτήσει το Χαλιφάτο- μεταξύ αυτών τα Βαλκάνια και η Ελλάδα, ο χάρτης με τις τρομοκρατικές επιθέσεις του ISIS στο Πάρισι, στην Άγκυρα, εικόνα από τα κλειστά σύνορα στην Ειδομένη και τα εκατομμύρια ζημιες στον ΟΣΕ. Μετά αναφέρεται στο μεγαλύτερο πληθυσμιακά και οικονομικά κράτος της Ευρώπης που “υποβολιμιαία” δίνει εντολές σε Πολωνία, Τσεχία κλπ “για να δημιουργούν προβλήματα” (άραγε αναφέρεται στην πολιτική ανοικτών συνόρων της Γερμανίας;) «αν και έχουν μηδαμινά ποσοστά μουσουλμάνων».
Λίγο πριν το τέλος ο στρατηγός καταθέτει προτάσεις με πρώτη και καλύτερη την αναθεώρηση του νομου περί ιθαγένειας, άμεση χρηματοδότηση της διαχειριστικής αρχής για να αρχίσει άμεσα η χρηματοδότηση, ταυτοποίηση των μεταναστων στην Τουρκία για να μη θαλασσοπνίγονται ανθρώπινες υπάρξεις στο Αιγαίο -“είναι για μας που δεν αγαπούμε τους ανθρώπους” σχολιάζει- αναθεώρηση της συμφωνιας Δουβλίνο. “Να μην καταστεί η Ελλάς αποθήκη ψυχών διότι οι πρόσφυγες έχουν δικαίωμα στη ζωή και ο επιμερισμός μεταξύ των μελών της ΕΕ επιβάλλεται να είναι ισομερής”.

Κάπου εδώ διακόπτει τον στρατηγό Φράγκο μια φωνή που τον καλεί “να κάνετε κόμμα”. Τότε ο στρατηγός αστράφτει και βροντά λέγοντας “δεν πρόκειται να κάνω κόμμα και το’ χω δηλώσει απερίφραστα προς όλες τις κατευθύνσεις. Και δεν επιτρέπω να με τοποθετεί ούτε στην ακροδεξια ούτε στην ακροαριστερά (!). Όταν ήμουν αξιωματικός από εύελπις μέχρι σήμερα ήμουν με όλους τους Έλληνες και είμαι στρατηγός για όλους τους Έλληνες. Δεν είμαι για κόμματα. Λυπάμαι γιατί κάποια έντυπα και κάποιοι κύριοι  επικαλούνται το όνομα μου χωρίς να με ρωτήσουν. Με εκφράζει κάποιοι άνθρωποι να δουλέψουμε για την πατρίδα να βάλουμε πλατη, διότι όταν κινδυνεύει η πατρίδα και οι πολίτες αγνοούν τότε είναι διπλά προδότες. Αλλά σαν απλός στρατιώτης και έτσι ήρθα σήμερα. δεν ήρθα να κηρύξω κόμμα. Είμαι για την πατρίδα εδώ για κανέναν άλλον”!

Ακολούθησαν κι άλλες προτάσεις, όπως να σταματήσουν απειλές για έξοδο από Σέγκεν, οι δανειστές μας να τα δώσουν δανεικά τα ελικόπτερα γιατί δεν θέλουμε η Φροντεξ να περιορίζει την εθνική μας κυριαρχία κλπ

Κλείνοντας επαναλαμβάνει τα περί απειλής ισλαμοποιησης, απειλής του ελληνισμού και της ορθοδοξίας, φόβους για τη Θράκη μας, κάποιες συγκεχυμένες αναφορές για την ΕΟΖ και τους Βούλγαρους, την επαναλειτουργία της σχολής της Χάλκης χωρίς καμια απαίτηση για σχολη ισλαμικών σπουδών στη Θεσσαλονίκη, προτείνει οι ετεροδημότες που πήραν τα εκλογικά δικαιώματα τους από τη Θράκη να γυρίσουν πίσω και να δοθεί δικαίωμα στο εκλέγειν στους Έλληνες διασπορας. Ως προς το τελευταίο γνωστοποιεί μάλιστα ότι ετοιμάζεται προσφυγή στο ΣτΕ και διαδικτυακό δημοψήφισμα για το οποίο “θα ζητήσω τη βοήθεια των πατερων”.

Λίγο πριν κλείσει αναφέρθηκε φυσικά στους “νάνους πολιτκους” και στην ορθοδοξία που βάλλεται πανταχώθεν, υπενθύμισε ότι “για του Χριστού την πιστη την αγια και την ελευθερια” πολέμησαν οι Έλληνες το 1821 και ολοκλήρωσε με τη φράση “την πατρίδα σου ή την αγαπάς ή δεν την αγαπάς. Πρώτα η πατρίδα μας”. Από το πλήθος ακουγόταν “αξιος” και “μπράβο του” κάποιος πρότεινε “να πούμε τον εθνικο υμνο τώρα” αλλά στο μεταξύ πήρε το λόγο ο αρχιμανδρίτης Αθανάσιος, από το Άγιο Όρος, προς ικανοποίηση όσων δυσαρεστήθηκαν από τον αρκετά “πολιτικό λόγο” του Φράγκου που δεν μίλησε αρκετά για το τμήμα ισλαμικών σπουδών.

Αντιθέτως όταν ανεβαίνει στο βήμα αυτής της “σύναξης αντίστασης” ο προηγούμενος της Ι. Μ. Μεγάλου Μετεώρου αρχιμανδρίτης Αθανάσιος, μιλά για “θλιβερό και αποτρόπαιο» εγχείρημα, “ανόσια παρεμβολή και ανίερη σύζευξη” που συνιστά “βόμβα στην εθνική μας συνοχή” για “απαράδεκτη διεθνώς πανεπιστημιακή πράξη” και “προϊμιο  της νεοεποχιτικης πανθρησκειας”. “Πως να συνυπάρξουν αλήθεια με το ψέμα; Με ποια λογική να συνδυαστούν;” διερωτάται και μου γεννώνται ένα σωρο απορίες: αυτή είναι η μαχη; και αν ναι τι έχει να φοβηθεί η αλήθεια αφου είναι αληθινη και το ψέμα ψεύτικο; Δεν είναι όμως ώρα για απορίες γιατί άρχισε το μάθημα για το Κοράνι, που είναι ένα “μυθώδες συμπίλημα παραποιημένων χωρίων της Π. Διαθηκης” που θεωρεί  τον Ιησού απόστολο και προφήτη αλλά όχι Υιό του Θεού και “διαιωνίζει το θεσμό της δουλείας”. Πήγαμε όμως και πέρα από σχολές και θρησκείες, σε χώρες: από τη μια οι χώρες του ισλαμικού ολοκληρωτισμού που “υποτιμούν και εξουθενώνουν τη γυναικεία φύση και τη θεωρούν κτήμα και σκλάβα του αντρός της, ενώ ο χριστιανισμός ύψωσε τη γυναίκα στην κοινωνία ως ισότιμη του ανδρός και την απελευθέρωσε από κάθε μορφή δουλείας”.

Αφού κάνει μια ανασκόπηση για τα δεινά που περνούν οι χριστιανοί στη Μ. Ανατολή (αλλα και όσα υπέστησαν οι Έλληνες πριν το 1821)  κι αφού θυμίσει ότι για μας ο σταυρός είναι το κλειδί του παραδείσου ενώ όσοι πιστεύουν στον Μωάμεθ ως προφήτη δεν έχουν θέση στη βασιλεία των ουρανών, με αναφορά στον Κ. Αιτωλο που έλεγε ότι ο αντιχριστος εχει δυο διακόνους, το πάπα και το ισλάμ. Η αναφορά στον πάπα δίνει  άλλο ενδιαφέρον στην ομιλία. Όλες αυτές οι προσπάθειες για παρουσίαση τον κοινών στοιχείων του Ισλάμ με τον Χριστιανισμό συνιστούν “εσωτερικό πόλεμο”, “δολιοφθορά”, “άλωση εκ των έσω” των “εκσυγχρονιστών οικουμενιστών” και των “φιλοισλαμιστων” των “παποφιλων», των μετανεωτερικών θεολόγων, για τις κάθε λογής “αιρετικές πλάνες” που εκτρέφονται στα “εκκολαπτήρια του νεοτερισμού όπως του Οικουμενικού Πατριαρχείου, της θεολογικής ακαδημίας της ιεράς μητρόπολης Δημήτριαδος, του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και του Θεολογικού σύνδεσμου ‘Ο καιρός’”. Δεν είναι όμως μόνο εσωτερικά ζητήματα της χριστιανικής εκκλησίας, αλλά κάτι πολύ ευρύτερο για το οποίο “το τμήμα ισλαμικών σπουδών λειτουργεί ως προπομπός”. Είναι η “επιδίωξη επιβολής της πανθρησκειας”,  “η παγκοσμιοποίηση”, “η νέα τάξη πραγμάτων”, η “νέα εποχή», τα “διεθνή κέντρα εξουσίας”, “το παρακράτος τοκογλύφος” που κατασκευάζει “ηγέτες μαριονέτες μέσω δοτών ηγετών” και κυβερνά τον κόσμο, ασκεί απολυτο έλεγχο και ποδηγετεί λαούς, κατασκευάζοντας εθνικές κρίσεις και επιβάλοντας δικες τους λύσεις. Δίπλα μου κάθεται στα σκαλιά ένας 20χρονος που στο άκουσμα όλων αυτών γυρίζει και λέει στον πατέρα του: “μιλα πολύ ωραια, είναι τεκμηριωμενος” (!).

Το κήρυγμα κατά της παγκοσμιοποίησης που “πνιγει κάθε ανεξάρτητη συνείδηση” και “αποσυνθέτει θεσμούς, αρχές αξιες, λαούς και πατρίδες” συνεχίζεται, ώστε με μια μικρή μανούβρα -“ο οδοστρωτήρας της παγκοσμιοποίησης βρίσκει πρόθυμους εθελοντές και στην πατριδα μας”- να ξαναφτάσουμε στην ίδρυση του τμήματος. Ο αρχιμανδρίτης Αθανάσιος κατακεραυνώνει τον γ.γ. του υπουργείου παιδείας και θρησκευμάτων, που δεν άλλαξε εδώ και τέσσερις κυβερνήσεις (…) και ειναι αυτός που πήρε την πρωτοβουλία για το τμήμα. Κατηγορεί όμως και την Ιερά Σύνοδο, όπως και το Πατριαρχείο για τη σιωπή τους, και εμβόλιμα μιλά για τα σχέδια (των μουσουλμάνων προφανώς) για αυτονομία Θράκης. Μιλά για “ιδιοτελείς αντιπαροχές” και μια “ενορχηστρωμένη προσπάθεια εκτυλίσσεται απροκάλυπτα όλες τις κυβερνήσεις” θες με τον πολιτικό όρκο και την πολιτική κηδεία, θες με τις συζητήσεις για τον χωρισμό κράτους- εκκλησίας και την καύση των νεκρών; Θες με το “σύμφωνο για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια”, την “επιβολή της αχρήματης κοινωνίας”, του “ηλεκτρονικού φακελώματος” και της  “κάρτας πολιτών;”. Κάπως έτσι όλα μπλέκονται γλυκά και η “επιχείρηση να αμβλυνθούν συνειδήσεις, να καμφθούν αντισώματα” και να συρθεί ο χριστιανός “δέσμιος στο παγκόσμιο μαντρί της παγκοσιοποίησης και της παγκοσμιας τάξης πραγμάτων” προχωρά. Μέρος αυτων των επιδιώξεων είναι “η ανιστόρητη λειτουργία του τμήματος” που συνιστά “προσβολή για την ιστορία της θεολογικής σχολής”, “το θρησκευτικό συναίσθημα”, “τα δημοκρατικά αισθήματα του λαού”, “την αισθητική της πόλης” (!), “την ελευθερία της σκέψεως” (!). Όλα αυτά είναι “τόσο ξένα προς τον φονταμενταλισμό και τον σκοταδισμό που αντιπροσωπεύει Ισλάμ” – ή όχι και τόσο…

Λίγο αργότερα ο αρχιμανδρίτης Αθανάσιος διαβεβαιώνει ότι “δεν τρέφουμε αντιπαλότητα κατά  των Ελλήνων μουσουλμάνων της Θράκης”, ότι δεν αμφισβητεί το δικαίωμά τους να διδάσκονται με τον καλύτερο τρόπο την πίστη τους και να την ασκούν ελεύθερα και προτείνει το υπό ίδρυση τμήμα να υπαχθεί σε σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου, ως τμήμα ισλαμικών και ασιατικών σπουδών “αφού εκεί λειτουργούν μειονοτικά σχολεία”, ή καλύτερα “σε μη εθνικά επικίνδυνη περιοχή”.

Πολύ σύντομα ξεχνά τα περί δικαιωμάτων των μουσουλμάνων και μιλά για μουσουλμανικό τόξο και ανθελληνικά σενάρια, αναφέρει μια αφήγηση του αγιου Παϊσίου για το πως έγινε θαύμα και ο χότζας που ήθελε να ανοίξει ένα παλιο τζαμι στο Άγιο Όρος δεν ξαναεμφανίστηκε ποτε, και βάζει στο τραπέζι ένα σωρό εφιαλτικά σενάρια για το κοινό. Η λειτουργία του τμήματος στο ΑΠΘ (για το ΔΠΘ δεν ξέρουμε και μάλλον δεν μας νοιάζει) θα γίνει εφαλτήριο για αξιώσεις “για τη δημιουργία τζαμιού”, “για λειτουργική εξάσκηση των φοιτητών” ή ακόμα χειρότερα “και για τη δημιουργία τεμένους”, για τη “διοργάνωση ακαδημαικών συναντήσεων, ημερίδων, συνεδρίων” που “θα αλλοιώσουν τον χαρακτήρα της Θεσσαλονίκης”. Άσε που με τόσους μουσουλμάνους φοιτητές και τις οικογένειες τους θα μιλάμε για “επικίνδυνη αύξηση του μουσουλμανικού στοιχείου” στην πόλη, για να μην ξεχνάμε και την “αυξανόμενη μεταναστευτική ροή” που δημιουργεί ένα “εκρηκτικό μείγμα”. Αμ το άλλο; Το τμήμα θα διδάσκει το σουνιτικο Ισλάμ, αλλά οι σιίτες θα αξιώσουν και δεύτερο τμήμα για το σιιτικό Ισλάμ και έτσι “θα μεταφέρουμε τις αιματηρές αντιπαραθέσεις στο σπίτι μας”. Υπάρχει και το “μέγα σκανδαλο” ότι το τμήμα θα χρηματοδοτηθεί από τη Σ. Αραβία, το Κατάρ και το Ομάν “δηλαδή τις χώρες που τροφοδοτούν το ISIS και την ισλαμική τρομοκρατία”. Ύπαρχει και άλλος κίνδυνος, λέει ο μοναχός και με εκπλήσσει με αυτό που θα πει. Μιλά για την εβραικη κοινότητα της Θεσσαλονίκης και τον κίνδυνο “να στοχοποιηθουν Έλληνες Εβραίοι” και να ζήσουμε ένα ιδιότυπο τζιχάντ στη Θεσσαλονίκη και τη Μακεδονία.

“Πως είναι δυνατόν να επιτρέψουμε την πνευματική άλωση της αγιοτόκου Θεσσαλονίκης μας και να εκχωρήσουμε την ταυτότητά της, τις ιστορικές της μνήμες, την τέχνη και τον πολιτισμό της;” διερωτάται ο αρχιμανδρίτης Αθανάσιος, και εγώ πως αντέχω ακόμα. “Είμαστε υπερήφανοι δοξάζουμε θεό μας που ευδόκησε να γεννηθούμε στην καλύτερη πατρίδα του κόσμου, την τόσο δοξασμένη και πονεμένη και προδομένη». Λίγο πριν το τέλος ο μοναχός μας θυμίζει τα λόγια του Άγιου Παϊσιου που έλεγε ότι την ημέρα της Κρίσεως θα κριθούμε και με βάση το τι κάναμε για την πατρίδα μας. Με ολίγο από Μακεδονικό και σκοπιανή προπαγάνδα που παραχαράσσει την ιστορία, με μια ανακεφαλαίωση περί παγκοσμοποίησης και νέας τάξης, ο αρχιμανδρίτης Αθανάσιος,  καλεί το λαό “σε  αντισταση μέχρις εσχατων». “Να μην αρκεστούμε σε μεμονωμενες αντιδράσεις και ψηφίσματα” λέει και προτείνει άσκηση νομικών μέσων αλλά και οποιασδήποτε άλλης ενέργειας κριθεί απαραίτητη. Εξηγώντας αυτό το τελευταίο λέει ότι όταν γίνονται καταλήψεις σε τόσες σχολές για πολιτικούς ή κομματικούς λόγους, όταν παραλύει όλη η χώρα από απεργιακές κινητοποιήσεις όλων των επαγγελματιών, όταν κλείνουν οι εθνικές οδοί “είναι αυτονόητο και επιβεβλημένο για ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα θα πρέπει και εμείς να δράσουμε αποφασιστικά και αποτελεσματικά με μπροστάρη τον πιστό λαό της Θεσσαλονίκης, τα μαχητικά στελέχη και τα μέλη των χριστιανικών σωματείων που με τοςη επιτυχία διοργάνωσαν την αποψινή εκδήλωση και φυικά  τους φοιτητές και αποφοιτους της θεολογικής σχολής. Να προχωρήσουμε σε δυναμικές παρεμβάσεις  και κινητοποιήσεις αν χρειαστεί ώστε να αποτραπεί η ίδρυση τμήματος ισλαμικών σπουδών στη Θεολογική σχολή και στη Θεσσαλονίκη μας. είναι σαφές ότι δεν πρόκειται να επιτρέψουμε την άλωση της σχολης” μας” λέει και η φωνή του σκεπάζεται από χειροκροτήματα και σφυριγματα. Η ομιλία κλείνει με τον μοναχό Αθανάσιο να φωνάζει “όχι στην ισλαμοποίηση της θεολογικής σχολής” και το πλήθος να φωνάζει πιο δυνατά “όχι”, “όχι στην ισλαμοποίηση της Θεσσαλονίκης μας , της Μακεδονίας μας, της Ελλάδας”, κι ο κόσμος ξεσπά σε “όχι” και σε χειροκροτήματα.

Κάπου εκεί οι αντοχές μου με εγκατέλειψαν. Ακόμα και το κοινό είχε κουραστεί και αποχωρούσε- βλέπεις ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων δεν είχε τη λάμψη του μητροπολίτη Ανθιμου, δεν ήταν ροκ σταρ όπως ο κ. Φράγκος, δεν είχε το πάθος του αρχιμανδριτη Αθανάσιου. Ο σαλεπιτζής έξω θα πρέπει να δούλεψε καλά.

 

• Στο Βελλίδειο ήταν καμια 3.500-4.000 που παρακολούθησαν την εκδήλωση. Πολλοί περισσότεροι φαντάζομαι από το live streaming που μετέδιδαν διάφορα ορθόδοξα site. Και για όσους το έχασαν υπάρχει διαθέσιμο εδώ https://www.youtube.com/watch?v=8TsY9gqg5qg