Τελευταία φορά που πληρώθηκαν ήταν τον Νοέμβριο του 2012. Από τότε έχουν μπει σε μια δικαστική διελκυστίνδα με τον πρώην εργοδότη τους προκειμένου να πάρουν έστω μέρος όσων τους οφείλονται. Ορισμένοι έχουν μεταναστεύσει αναζητώντας ένα μεροκάματο στην ξενιτιά. Οι υπόλοιποι βρίσκονται στις λίστες του ΟΑΕΔ, αλλά ούτε καν επίδομα ανεργίας δεν μπορούν να λάβουν.

Πλέον, οι πρώην εργαζόμενοι στην γαλακτοβιομηχανία ΑΓΝΟ έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στην πιθανότητα να βρεθεί κάποιος επενδυτής να αγοράσει το εργοστάσιο και να γυρίσουν στις δουλειές τους. Αλλά ακόμα και αν υπάρξει μια τέτοια θετική εξέλιξη, κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί μέχρι τις αρχές του 2017.

Της Σοφίας Χριστοφορίδου

Christoforidou@makthes.gr 

 

Σε πτώχευση

Οι εργαζόμενοι καταλογίζουν στη μητρική εταιρεία, ότι από ένα σημείο και μετά επεδίωκε να φορτώσει της δικές της ζημιές στην ΑΓΝΟ, να την απομυζήσει και τελικά να την κλείσει για να βγάλει ένα «παίκτη» από την αγορά.

Η γαλακτοβιομηχανία έκανε αίτηση να ενταχθεί στο άρθρο 99 τον Δεκέμβριο 2012. Η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει. Λίγο αργότερα σταμάτησαν οι κτηνοτρόφοι να εισκομίζουν γάλα, ακολούθησε το λοκ άουτ από την εταιρεία, η διακοπή της ηλεκτροδότησης στο εργοστάσιο, η απόρριψη της νέας αίτησης για ένταξη στο 99 την άνοιξη του 2013. Τον Σεπτέμβριο του 2014 η ΑΓΝΟ υπέβαλε αίτηση για πτώχευση και ένα μήνα αργότερα το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η στάση πληρωμών συντελέστηκε ήδη από τον Οκτώβριο του 2012. Τον Δεκέμβριο του 2014 οι 270 εργαζόμενοι πήραν στα χέρια τους τις απολύσεις και ο σύνδικος πτώχευσης άρχισε την καταγραφή των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας.

Δεν παίρνουν επίδομα ανεργίας

Σε όλο αυτό το διάστημα σταδιακά οι εργαζόμενοι άρχισαν να κάνουν επίσχεση εργασίας και ορισμένοι πρόλαβαν να πάρουν το επίδομα επίσχεσης του ΟΑΕΔ. Στο μεταξύ όμως, είχε συντελεστεί η πτώχευση και πολλοί από τους πρώην εργαζόμενους, που βρίσκονταν για πάνω από ένα χρόνο σε επίσχεση, δεν είχαν τα απαραίτητα ένσημα για να μπορούν να διεκδικήσουν επίδομα ανεργίας. Η προοπτική να ενταχθούν στο πρόγραμμα του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση για πρώην εργαζόμενους σε επιχειρήσεις, που έκλεισαν λόγω κρίσης (όπως έκαναν πρώην εργαζόμενοι στη Φωκάς ΑΕ και στη Sprieder) απορρίφθηκε, καθώς οι απολυμένοι της ΑΓΝΟ υποστηρίζουν, ότι στη δική τους περίπτωση δεν έφταιγε η κρίση -«κάθε χρόνο αυξάναμε τον τζίρο μας» λένε- αλλά οι μεθοδεύσεις της μητρικής εταιρείας Κολλιός, από την οποία διεκδικούν δικαστικά τα δεδουλευμένα τους. Ακόμα και για το επίδομα αφερεγγυότητας (ένας έως τρεις  μισθοί) που δίνει ο ΟΑΕΔ σε επιχειρήσεις που πτώχευσαν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσουν πολιτική βοήθεια για να το λάβουν.

Οι περισσότεροι δούλευαν πάνω από 20-25 χρόνια στην εταιρεία. «Δεν πήραμε ποτέ  ταμείο ανεργίας από τον ΟΑΕΔ, γιατί μας δυσκολεύουν τώρα που έχουμε ανάγκη;» λένε με παράπονο.

Παραλίγο παπάς προσεχώς σεκιουριτάς

Από τους 270 ανθρώπους που κάποτε δούλευαν στην ΑΓΝΟ, ζήτημα να έχουν βρει δουλειά 20 από αυτούς, και αυτά σε επισφαλείς θέσεις εργασίας. Κάποιοι έφυγαν μετανάστες στην Αμερική ή τη Γερμανία, άλλοι ετοιμάζονται για το μεγάλο βήμα και κάποιοι πήγαν και επέστρεψαν γιατί δεν μπόρεσαν να ενταχθούν στην εκεί αγορά εργασίας. Πολλοί έχουν μικρά παιδιά και η μετανάστευση είναι σχεδόν απαγορευτική. «Παραλίγο να γίνω παπάς. Μου έγινε πρόταση από πρώην συνάδελφο, που έγινε ιερωμένος πριν από την κρίση και σήμερα ζει στο εξωτερικό. Το σκέφτηκα σοβαρά ως λύση στο αδιέξοδο κι αν δεν είχα μικρό παιδί θα το έκανα» μας λέει ένας εξ αυτών, ο Σταύρος Ουσταμπασίδης. Τελικά, αποφάσισε να μείνει στην Ελλάδα, έλαβε κατάρτιση ως προσωπικό ιδιωτικής ασφάλειας και στα 47 του προσδοκά να βρει δουλειά ως σεκιουριτάς. «Έχουμε πολλές ιστορίες να σου πούμε, αλλά δεν θέλουμε να κλάψουμε. Βαρεθήκαμε», μας λέει μια γυναίκα στην ίδια ηλικία. Η ίδια και ο σύζυγός της δούλευαν για πάνω από 25 χρόνια στην ΑΓΝΟ. Τώρα είναι και οι δύο άνεργοι. «Είμαι 50 ετών, μικρός για σύνταξη, μεγάλος σε ηλικία για τους εργοδότες. Ποιος θα με πάρει στη δουλειά» λέει ο πρόεδρος του σωματείου, Πολυχρόνης Αποστολίδης. «Αν δουλεύει ο ένας από τους δύο στην οικογένεια κάτι γίνεται. Αλλιώς να ‘ναι καλά οι συνταξιούχοι γονείς μας που μας βοηθούν» απαντούν, όταν τους ρωτάμε πώς τα βγάζουν πέρα όλα αυτά τα χρόνια. «Παρακαλούσα να μην πεθάνει ο άρρωστος πατέρας μου για να μπαίνει ένα χαρτζιλίκι στο σπίτι» εξομολογείται ένας εξ αυτών.

«ΑΓΝΟ και Κολλιός ήταν ένα»

Όλο αυτό το διάστημα η δικαστική περιπέτεια συνεχίζεται. Μετά την πτώχευση οι εργαζόμενοι στράφηκαν κατά της μητρικής εταιρείας για να διεκδικήσουν μέρος των δεδουλευμένων και των αποζημιώσεων. «ΑΓΝΟ και Κολλιός ήταν ένα». Έτσι μας έλεγαν, όταν τα πράγματα ήταν καλά. Εξάλλου, και στις δύο εταιρείες ο πρόεδρος ήταν ένας. «Κολλιός κερνάει, Κολλιός πίνει» λένε, και προσάπτουν στον πρώην πρόεδρο της ΑΓΝΟ, ότι εκμεταλλεύτηκε το δίκτυο πώλησης και τις υποδομές της θυγατρικής προς όφελος της μητρικής κι ακόμη πήρε 18 αυτοκίνητα της ΑΓΝΟ και πληρώθηκε 5 εκατ. ευρώ κατά προτεραιότητα από πωλήσεις της γαλακτοβιομηχανίας, ενώ είχε υποβάλλει αίτηση για το 99.

Μέχρι στιγμής, τρία δικαστήρια αποδέχτηκαν τη σχέση των δύο εταιρειών και αποφάσισαν ότι η Κολλιός θα πρέπει να καταβάλει οφειλόμενα σε πρώην εργαζόμενους της ΑΓΝΟ. Για την ίδια υπόθεση, άλλο δικαστήριο διέταξε διεξαγωγή πραγματογνωμοσύνης και ένα ακόμη δεν αποδέχτηκε τους ισχυρισμούς των εργαζομένων. Σε όλες τις περιπτώσεις ασκήθηκε έφεση και τίποτα δεν πρόκειται να προχωρήσει πριν εκδοθούν τελεσίδικες αποφάσεις. Άλλες πέντε δικάσιμοι είναι προγραμματισμένες για το διάστημα μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου.

Το μέλλον

Τον περασμένο Δεκέμβριο, η γενική συνέλευση των πιστωτών αποφάσισε, ότι θα πρέπει να γίνουν τουλάχιστον τρεις απόπειρες να γίνει πλειστηριασμός για να εκποιηθεί η επιχείρηση ως σύνολο και έτσι να αποπληρωθούν τα οφειλόμενα, μεταξύ των οποίων είναι οι εργαζόμενοι (οι απαιτήσεις των οποίων προσεγγίζουν τα 20 εκατ. ευρώ με τις αποζημιώσεις) αλλά και η μητρική Κολλιός (που έχει λαμβάνειν περί τα 9 εκατ. ευρω). Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να ολοκληρωθεί η καταγραφή των παγίων και ο εκτιμητής που θα οριστεί από το σύνδικο πτώχευσης να εκτιμήσει την αξία του εργοστασίου. Στην καλύτερη των περιπτώσεων ο πρώτος πλειστηριασμός δεν αναμένεται να πραγματοποιηθεί πριν από το φθινόπωρο του 2016 και με μεσοδιάστημα 2 μηνών οι επόμενοι δύο. Όλα αυτά «άμα δεν πέσει η κυβέρνηση, αν δεν γίνουν εκλογές, αν υπάρχει σταθερότητα, ώστε να βρεθεί επενδυτής» αναγνωρίζουν και οι εργαζόμενοι, που δεν πετούν στα σύννεφα. Ξέρουν, ότι στην καλύτερη περίπτωση, το τίμημα που θα δοθεί δεν θα φτάσει για να καλύψει τα 20 εκατ.ευρώ που διεκδικούν. «Ας πάρουμε τις μισές αποζημιώσεις, ας πάρουμε κάτι, εδώ που φτάσαμε» λένε.

 

 

 

http://www.makthes.gr/news/GR/reportage_S/reportage_C/Oi_ptoheymenoi_tis_AGNO

 

Δημοσιεύτηκε στη «Μακεδονία» την Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016